Bułgarskim wybrzeżem- o tym, jak zostałem czarnuchem [2011]

[ATomek]

Odpieram zarzuty wszelkich mącicieli, jakobyśmy tam się nie myli :

IMG_0125.jpg

A nocne obawy związane z miejscem -dla jednych pięknie tajemniczym, dla innych strasznym (byliśmy przecież w Transylwanii a tu mgła musi być straszna) wynagrodziły nam rankiem krzaki jeżyn. Owoce nabrzmiałe słodkim sokiem, choć wychłodzone i umyte zimną mgłą, na podniebieniu zostawiały smak całego gorącego lata. Delicje!
Zostawiamy za sobą mglisty poranek i tak czyste niebo towarzyszy nam większą część dnia.

IMG_0147.jpg

IMG_0146.jpg

IMG_0154.jpg

Załoga z GSu

IMG_0157.jpg

IMG_0167.jpg

IMG_1926.jpg

Wjeżdżamy do Sebes. Tutaj w przydrożnym markecie robimy zapasy na dzień i wieczór
Gospodarzymy zwykle tak: śniadanie robimy jeszcze na biwaku, co wydłuża czas wyjazdu, ale za to nie ma ssania. Jedzie się ostrożniej, można podziwiać mijane miejsca, a nie lustrować mijane bary (ten mi się nie podoba, tu za drogo, kolejnego jakoś długo nie ma). Potem razem z odpoczynkiem, tankowaniem jakaś kawa, koło południa skok na tani spożywczak po jogurty, pieczywo, zapas napojów, coś na kolację przy ognisku i śniadanie. Obiad zwykle późny, gdzie popadnie. I oczywiście zapas wody do mycia i gotowania. Pozwala nam to bez większego stresu jechać jak długo mamy ochotę, nie iść głodnym spać, czy po nocy nie musieć pukać po wsi w okieneczko (z Siekierezady)

IMG_0173.jpg

[Sub]

Hehehe... Bardzo znajome klimaty: zdaje się, że "deptaliśmy sobie po piętach"... W jakim czasie byliście w Rumunii?

[ATomek]

SUb.Wjechaliśmy 11-13 i wracając 18-20 sierpnia.

Co do przyzwyczajeń. Cóż. Całkowity wiek składu wycieczki wpływa znacząco na jej charakter. U nas wynosi łącznie aż 204 lata! Tak, tak! trzech kierowników po 50=150+trzy pasażerki po 18! Dobra. I tak mam w ryj!
Wyjeżdżamy z Sebes.

IMG_0177.jpg

Droga coraz węższa i kręta. Mało co widać. Widoki, jakich się spodziewamy zasłaniają nam lasy i góry. Cały czas wzdłuż strumienia i w górę. Do Sugag bardzo monotonnie:

IMG_1946.jpg

i tak prawie przez 80km. Za Branistea krótki przerywnik:

IMG_1956.jpg

IMG_0180.jpg

i ostatnie setki metrów bez asfaltu. Dalej, do Lotru już tak:

IMG_0186.jpg

IMG_0189.jpg

IMG_0194.jpg

Skrzyżowanie w Lotru. Znużyła nas ta jazda, bo ruch spory, widać niewiele. Kierowcy pół biedy, bo winkielki wciągały. Nadzieja była w dalszym odcinku wspinającym się wyżej ponad las.
Ciekawy był sam wyjazd na drogę do Novaci: kierunek oznaczony samym sprayem na asfalcie, akurat tam, gdzie kierownik go nie wypatruje. Tym bardziej, że stoi na nim, czując, że skręt powinien być właśnie tu

IMG_0196.jpg

IMG_0198.jpg

Za to kolejne kilometry pozwoliły zapomnieć o wcześniejszym znużeniu i zapadły nam na zawsze w pamięci. Dzida!!

[ATomek]

IMG_0199.jpg

IMG_0206.jpg

Podjazd na przełęcz to czysta radość z jazdy. Dobrze wyprofilowane drogi pozwalają na odprężenie. Widoki dookoła, choć ciągle same góry, porażają różnorodnością formy, materiału, wielkości i barwy. To wszystko zmienne w czasie, świetle wraz kolejnym zawijasem.

IMG_0208.jpg

IMG_1984.jpg

IMG_0210.jpg

Mirek decyduje o odpoczynku jakiś kilometr przed szczytem. Rozległa górska łąka kusi, by się zatrzymać i dłużej nacieszyć oczy widokami.

IMG_1993.jpg

IMG_1998.jpg

IMG_0222.jpg

IMG_0224.jpg

Robi się całkiem groźnie. Chmurzy się coraz bardziej- zjeżdżamy ze szczytu.

[ArtiZet]

Napisał ATomek

z serii znajdź 2 różnice


I dawaj dalej...powspominam

[ATomek]

Cóż Arti, para nadal sobie wierna. A że mezalians? Kto znaczenia tego słowa jeszcze dziś używa? Dziś zwykła para, jakich wiele wokół nas: rasowa klacz i osioł