Kresy -skąd się wzięli Sami Swoi

[ATomek]

domek.jpg

drzewo.jpg

Forma wyjazdowej opowieści to opis miejsc. Te z racji wagi historycznej lub narodowej dają patos. Ale pomiędzy nimi jest droga i to wszystko, co składa się na motocyklową włóczęgę.
Choćby taka impresja spod marketu, kiedy Asia z Piotrkiem robili niezbędne zakupy, a ja łyżką do opon naprawiałem urwane lusterko
A obok samochód z młodymi typami z zimnym łokciem, muzyka aż dudni. Ma się wrażenie, że aż karoseria faluje a oni wraz. Siedzą, słuchają i obserwują obieżyświata, czyli mnie!
jeden kawałek, drugi.. ale ale, przecież to jakieś nowe kawałki Leningradu! W przerwie między kolejnym zagadnąłem w stylu: niezła muza ten Leningrad! Goście jak rażeni piorunem wyskoczyli z fury, przywitali się wylewnie i nastąpiło tzw. bratanie!
Kiedy Asia wróciła i grzecznie odmówiła wieczoru, jaki nam już zaplanowali zrobiliśmy po misiu i ujechali.

Wszyscy ludzie, jakich spotykaliśmy gdzie tam w drodze byli otwarci. Trzeba się tylko uśmiechnąć.

zachód.jpg

biwak.jpg

Zresztą zawsze wspominam, że styl spania po krzakach wziął się u mnie właśnie z Białorusi, co zresztą moja żona wspomina do dziś i śpi tam w namiocie spokojnie i chętnie.

Było trochę deszczowo, co raz było przydatne na noclegu w Nieświeżu, co to niby nad jeziorem, ale ze słabym dostępem do wody. Prysznic z nieba i namydlone golasy na rżysku

piotrek 1.jpg

piotrek2.jpg

Drogi tam coraz lepsze jakościowo, a najfajniejsza ich sieć dająca wybór nawierzchni. Nawet te gruntowe nierozjeżdżone i dobrze utrzymane. Marzeniem jest wybrać się tam na ostrzejszych oponach i zajrzeć głębiej, pobłądzić..

droga.jpg

el.jpg

W tym miejscu, na zaprawce gdzieś pod Mińskiem wspomniałem Consigliero i jego ID.3, czyli sposób na tanie podróżowanie

boćki.jpg

Bociany zbierają się do odlotu, czas i na nas.
Choć wiele doświadczyliśmy przez te cztery dni, to pozostał niedosyt i ciągle długa lista ciekawych miejsc. Piotrek nie wytrzymał i pojechał znowu dosyłając obrazy, na zobaczenie których nam zabrakło czasu.
Kończę te wspomnienia. Tym razem tyle. No i skąd się wzięli ci Sami Swoi?

[consigliero]

Napisał ATomek

Załącznik 118792

Załącznik 118793

Forma wyjazdowej opowieści to opis miejsc. Te z racji wagi historycznej lub narodowej dają patos. Ale pomiędzy nimi jest droga i to wszystko, co składa się na motocyklową włóczęgę.
Choćby taka impresja spod marketu, kiedy Asia z Piotrkiem robili niezbędne zakupy, a ja łyżką do opon naprawiałem urwane lusterko
A obok samochód z młodymi typami z zimnym łokciem, muzyka aż dudni. Ma się wrażenie, że aż karoseria faluje a oni wraz. Siedzą, słuchają i obserwują obieżyświata, czyli mnie!
jeden kawałek, drugi.. ale ale, przecież to jakieś nowe kawałki Leningradu! W przerwie między kolejnym zagadnąłem w stylu: niezła muza ten Leningrad! Goście jak rażeni piorunem wyskoczyli z fury, przywitali się wylewnie i nastąpiło tzw. bratanie!
Kiedy Asia wróciła i grzecznie odmówiła wieczoru, jaki nam już zaplanowali zrobiliśmy po misiu i ujechali.

Wszyscy ludzie, jakich spotykaliśmy gdzie tam w drodze byli otwarci. Trzeba się tylko uśmiechnąć.

Załącznik 118794

Załącznik 118795

Zresztą zawsze wspominam, że styl spania po krzakach wziął się u mnie właśnie z Białorusi, co zresztą moja żona wspomina do dziś i śpi tam w namiocie spokojnie i chętnie.

Było trochę deszczowo, co raz było przydatne na noclegu w Nieświeżu, co to niby nad jeziorem, ale ze słabym dostępem do wody. Prysznic z nieba i namydlone golasy na rżysku

Załącznik 118796

Załącznik 118797

Drogi tam coraz lepsze jakościowo, a najfajniejsza ich sieć dająca wybór nawierzchni. Nawet te gruntowe nierozjeżdżone i dobrze utrzymane. Marzeniem jest wybrać się tam na ostrzejszych oponach i zajrzeć głębiej, pobłądzić..

Załącznik 118798

Załącznik 118799

W tym miejscu, na zaprawce gdzieś pod Mińskiem wspomniałem Consigliero i jego ID.3, czyli sposób na tanie podróżowanie

Załącznik 118800

Bociany zbierają się do odlotu, czas i na nas.
Choć wiele doświadczyliśmy przez te cztery dni, to pozostał niedosyt i ciągle długa lista ciekawych miejsc. Piotrek nie wytrzymał i pojechał znowu dosyłając obrazy, na zobaczenie których nam zabrakło czasu.
Kończę te wspomnienia. Tym razem tyle. No i skąd się wzięli ci Sami Swoi?

Dzięki za pemięć. U nas bociany już odleciały, a Białoruś dalej w planach które w mojej głowie pomieszały ostatnie wydarzenia z którymi nie mogę sobie poradzić. Psychika mi siadła i nie mogę się uwolnić od natrętnych myśli. Pozdrawiam Marek

[matjas]

Jedyne co nie podoba mi się w tych opisach to kolejki na granicy. No cóż - odwykłem od kolejek i granic w zasadzie również a latać również przestałem więc taka kolejka to trochę stres ale... zapragnąłem odwiedzić rodzinę na Białorusi. Przy tym pojeździć i coś zobaczyć.

dziękuję zatem za inspirację i zaczynam się modlić o złotą jesień polsko/białoruską

m

[siwy]

Niedawno była rocznica napaści ZSRR na Polskię 17 września 1939. Na Białorusi tak świętowano: https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/...-pilsudskiego/

[ATomek]

mn.jpg



Dziś wydaje mi się, że Sami Swoi wzięli się z ofiary dla Niepodległej...

Przebrzmiewają echa Święta Odzyskania Niepodległości Polski, w którym czcimy wszystkich, którzy na Jej rzecz utracili wolność a nawet życie.

Wspominamy też tych, co zostali poza jej granicami na skutek politycznych przepychanek.

Rosjanie nazwali wczoraj nasze święto „104 rocznicą oderwania Polski od imperium Rosyjskiego”, co może być przykładem, jak nadal, a może nawet coraz bardziej jest ważna pamięć historyczna.

Z życzeniami wielu radości z Niepodległej zamieszczam zwrotkę"Rzeczy listopadowej" Ernesta Brylla:

"Jest u nas w kraju jedno święto takie,
Kiedy się rozumieją Polacy z Polakiem;
Jakby grom suchy nagle nad głową im błysnął.
ogniem uderzył w ślepia
i z mózgów wycisnął
ostatnią kroplę myśli"

[ATomek]

IMG_20230821_190954 (1).jpg

Kresy- skąd się wzięli Sami Swoi- witaki zapraszają




IMG_20230818_163223.jpg


Chciałbym się z Wami podzielić miejscem, jakie odwiedziłem kilka dni temu:
Muzeum Kresów i Ziemi Ostrowskiej w Ostrowi Mazowieckiej.

Będąc przejazdem, tuż przy drodze na Łomżę, odnalazłem miejsce, gdzie można odpocząć, spędzić noc, zjeść obiad i przede wszystkim nasycić oczy niezwykłą, historyczną ekspozycją

IMG_20230818_153734.jpg

Muzeum znajduje się w starym, pobudowanym przez niemieckich okupantów spichlerzu.
Muzeum prywatne, założone i prowadzone przez Zbigniewa Banaszka przez prawie 10 lat

IMG_20230818_154642.jpg



Muzeum Kresów eksponuje walkę o utrzymanie granic RP, podkreśla wagę generałów WP i postaci Witolda Pileckiego związanego z regionem poprzez pochodzącą z Ostrowi Mazowieckiej żonę.
To miejsce pokazuje historię przez wielką ilość artefaktów. Jedyne miejsce, gdzie jednocześnie wystawione jest 300 szkiców Napoleona Ordy!



IMG_20230818_151233.jpg

IMG_20230818_151623.jpg

IMG_20230818_151639_1.jpg

A jakże, jest miejsce i dla Cześka!


Szanuję życiowych zapaleńców i życzę muzeum przetrwania w trudnych dzisiejszych czasach

[wierny]

Dzięki Tomku. Do Muzeum Kresów trzeba się koniecznie wybrać.
http://muzeumkresow.pl/

[ATomek]

Dzień 17 września 1939 to podzwonne dla Kresów i wszystkiego, co Kresy stanowiło. Celny cios Związku Sowieckiego w plecy Polski prowadzącej od dwóch tygodni kampanię obronną przeciw Niemcom.
Wraz z atakiem na wschodnią granicę wzdłuż jej całej 1400kmn linii i zajmowaniem ziem rozpoczęły się mordy na polskiej inteligencji.
O mordzie w Katyniu, Miednoje, Bykowni, Piatichatkach i Twerze na oficerach i podoficerach wojsk, milicji i służb- jeńców wojennych przetrzymywanych- świat dowie się po latach. To byli właśnie ci zmobilizowani na wojenny czas inteligenci.
Ich rodziny objęły masowe wywózki i rujnacja majątków, żeby nie było do czego wracać.
Tzw operacja polska miała wykorzenić z nowych, sowieckich terenów każdy ślad polskości


IMG_20230917_140338.jpg

IMG_20230917_155303.jpg

IMG_20230917_155200.jpg

joanna.jpg

Właścicielka dworu z cierniem Kresowym


W Kuklówce Radziejowickiej k. Grodziska Mazowieckiego Joanna Biniszewska podjęła próbę odtworzenia polskiego dwóru kresowego w zakresie, jaki pełnił kiedyś nieistniejący dwór jej rodziny z okolic Stanisławowa na Podolu: „prowadzi Salon Tradycji Polskiej, organizuje spotkania przybliżające kulturę ziemiańską, promuje książki o tematyce kresowej, udostępnia dwór i przylegający do niego teren na rekonstrukcje historyczne związane z Kresami, prowadzi akcje wspierające organizacje polonijne na Kresach”

W rocznicę 17 Września skorzystałem z zaproszenia i wziąłem udział w tematycznych uroczystościach, by dowiedzieć się więcej i o miejscu i o historii

IMG_20230917_141544.jpg

IMG_20230917_152627.jpg

IMG_20230917_152612.jpg

IMG_20230917_154310.jpg


Ekspozycja stale powiększa się. Oddane są również do zwiedzania dwa sprowadzone z Syberii domy: jeden to dom księży- zesłańców, zaś drugi, to dom, w którym mieszkał na zesłaniu Józef Piłsudski

IMG_20230917_153819.jpg

IMG_20230917_152842.jpg

IMG_20230917_152725.jpg

IMG_20230917_153903.jpg

IMG_20230917_154010.jpg

IMG_20230917_153947.jpg

IMG_20230917_154523.jpg

Całe otoczenie dworu, zgromadzone pamiątki i rocznicowe wydarzenie zrobiły na mnie wielkie wrażenie i bardziej przybliżyły historię Kresów

[ATomek]

utracone.jpg

To zdjęcie tytułuję „Żal za utraconym” data 17 września 1939


Może i szczęśliwi Ci, którym udało się wyjechać z POLSKI do POLSKI.
Ich losy tułacze są szare i smutne, ale też nieoceniony ich wkład w poziom kultury.
Zabużoki, Zaniemoki to esencja tradycji polskości.
Niedawno zmarł ten, co stworzył scenariusz do naszego wyobrażenia - kim, skąd i jacy byli „Sami Swoi”- Andrzej Mularczyk. W latach 30, wakacje spędzał w Garwolinie u swojego ojca, który przez kilkanaście lat pracował w 1 Pułku Strzelców Konnych razem z moim Dziadkiem.

A te kilkanaście milionów tam pozostałych?
Polaków stamtąd tak w 1918, jak w 1939 mordowali Rosjanie, Litwini, Ukraińcy, Żydzi, wszyscy witający w ukwieconych bramach swoich wyzwolicieli Rosjan-sowietów.
Łatwy łup napływających ze wschodu struktur gardzących postępem, historią, literaturą, zostawiających za sobą stosy palonych książęk, wdzierających się z kulturą kołchozową, z plugawym językiem, w obyczajach z zatraconą tożsamością. Przez kolejne 50 lat wciąż walczącą z trupem Polski, który choć wciąż zasypywany, wystaje z grobu. Spopielony wymieszał się z każdą cząstką tamtej ziemi na zawsze.

Żal po utraconym trwa nadal w pogardliwym rozcieńczeniu polskości w Polakach.
Tych z rozdwojoną jaźnią, stojących w rozkroku pomiędzy dziedzictwem własnego narodu a interesami swoich obcojęzycznych żon i mężów, obcym obywatelstwem swoich dzieci, wyznawców nowej „kultury europejskiej” wolnych „kolorową wolnością”, obcych kulturowo, ale dziś polskojęzycznych przybyszy z alergią na polski etos.

Zagrabiona, ograbiona, obdarta z godności i „Zakopana Polska za Bugiem” (Krzysztof Kołtun)
Żal, smutek i nędza w relacjach pozostałych tam Polaków.
Żebrzące polskie radio Lwów w kontraście programów w językach ukraińskim i białoruskim w polskich mediach, brak Domu Polskiego we Lwowie w kontraście Domu Ukraińskiego w Przemyślu (historia każdego z nich to haniebny przykład wzajemnych relacji), brak symetrii funduszy na szkolnictwo w języku narodowym na Litwie, Białorusi i Ukrainie, wszelkie świadczenia, darowizny i choćby zapowiedź finansowania odbudowy lwowskich kamienic w zestawieniu z zapowiedzią „niskoprocentowego kredytu” dla dzisiejszych powodzian…

To ostatnie w kontraście do dzisiejszego wyglądu Lwowa umęczonego wojną:
zburzonego, zaciemnionego, rozdartego przeraźliwym wyciem syren


lwów.jpg
aktualne zdjęcie z internetu, może pojutrze zamienię na własne

[Boldun]

Można zobaczyć ten "zmęczony wojną" i potrzebujący odbudowy Lwów

Cz1
https://www.youtube.com/watch?v=25WgO1a4p4c
Cz2
https://www.youtube.com/watch?v=KX82pEKsZdw
Cz3
https://www.youtube.com/watch?v=l2tGICe4cuA