Laweciarstwo na Balkanach.

[Cleo]

Właściwie, to Słońce wypuściłam z worka 4 dnia. Pupa zmarzła, więc bez przesady. Zimmnnooo było.
A tak na poważnie. Nam zawsze pada, gdziekolwiek pojedziemy. Nawet na bałkanach.
A propos Bacy i jego synów... byli lekko z konfundowani, kiedy postanowiliśmy zatrzymać sie u nich na kawę.
Padło pytanie,czy my sa militares, bo mamy wszyscy ubrania moro...(Własciwie to praktycznie przez cały wyjazd lokalsi brali nas za wojskowych )
Wiedziałam jednak, ze dystans który był wyczuwalny od górali spowodowany był moją osobą.
Gospodarz zapytał moich towarzyszy podróży kim ja jestem, w odpowiedzi usłyszał że żona.
Okeeey. Poukładał to sobie jakoś, a i dalsza pogawędka przy kawce przebiegła w nieco luźniejszym nastawieniu.

Potem pojechaliśmy dalej.
Aż żal było wyjeżdżać z tych połonin... Eh Pięknie tam.

Kolejne miejsce na ziemi,które stało sie moim domem.


Tak, muszę sie przyznać.
Nie wziełam flaszki domowej roboty, bo już najzwyczajniej nie miałam. Hans wszystko wypił.
To jego wina!


Odnośnie podróżowania :

Ponieważ zawsze jechałam w środku i miałam tak świetna obstawę,

1. zawsze dojeżdżałam do celu
2. zawsze podnoszono mi motocykl. Bo o żadnej awarii nie moge powiedzieć. DRka Świetnie sie spisała

nie musiałam sie o nic martwić. Pełen komfort. Mogłam dalej kontemplować o otaczającej mnie przyrodzie o ludziach których mijaliśmy na drodze...
Czułam sie jak ten Szeregowy z Pingwinów -€“ (co mi bardzo odpowiadalo) tak niewinnie, beztrosko i głupiutko... Dzięki Chłopaki


Miejscówka w Brodzie a dokładnie poranek który przywitał nas gęstą mgłą stoi mi teraz jak żywy przed oczami.
Niesamowite zjawisko. Wyobraźcie sobie że widzicie tylko swój i waszego kolegi namiot bo mgła jest tak gęsta że można zawiesić na niej wszystko, potem powoli, powoli zaczyna odsłaniać otaczające was wzniesienia gór. Widzicie to?
Dookoła was, wszystko jest szare jakby umarło. Sami macie wrażenie że żyjecie po to żeby tylko oddychać.Jjedynie ubrania i namioty dają kolory życia.
Mgła jest nieustępliwa. Nadal trzyma Słońce w swym kokonie...Czekacie...
Aż do pierwszej próby przebicia się Słońca.
Widać jak Słońce przełamuje mgliste chmury, jak szary nieżywy świat wstaje do życia. Jak wszystko dookoła zaczyna błyszczeć...

A Ty przypominasz sobie że jesteś w podróży i zaczynasz kolejny jej dzień ...