Dryndą po krzaczorach

[dżony]

Gdy zapadł zmrok ubrałem się na czarno i pod osłoną nocy ruszyłem w las...

Przez 30km spotkane kilka saren i lis. Osobników potencjalnie zarażonych wirusem nie zauważyłem. W ogóle nikogo nie widziałem nawet z daleka, tylko ciemność i szelest lasu.

A po powrocie była degustacja. Pięć miesięcy minęło i można było zajrzeć jak tam pigwa dojrzewa

[dawid8210]

Dobrze wykorzystane palety Teraz trza wykopać lądowisko, a pozniej się przeżegnać

[raf]

Wszystkie miejsca to legalne drogi powiatowe, lub gminne.
Opony trochę kiepskie na piasek, na szczęście dało się objechać bokiem

[Adagiio]

Bobry w lesie tną, młodzież upala pierdzipędy po zadupiach. Czuć smażonkę z grila koło domostw, taka wielkanocna sielanka .

[ferdek]

To i ja dorzucę kilka od siebie 🙂
Znam już sekret dużego zasięgu na baterii, i nie mam dla Was koledzy dobrych wieści :/
Koniec z piwkiem, czipsami i piccom wieczorkiem. Dziś z Ulą zrobiliśmy na takich samych rowerach 53 km w trybie wspomagania TRAIL. Na koniec wycieczki mój pokazywał pozostały zasięg 49 km, a Uli 106 km Także wszystko wskazuje na to, że kluczem do sukcesu jest zbicie wagi hehe

[Tomasa]

Klimaty industrialne dzisiaj.

[antitank]

Ponad 40 km podkarpackich szuterków zaliczone

[Adagiio]

Trochę o silnikach, filmik w pogańskim języku, ale tekst można sobie przetłumaczyć: https://www.moto.it/elettrico/ebike/...elettrico.html

[Adagiio]

Wróciłem w góry, BN po dwóch tygodniach nieobecności nabrał kolorów.

[7Greg]

Taka sytuacja.
Odwiedził mnie dzisiaj Rychu. Tak właśnie. Ten Rychu. Kto nie zna lub nie pamięta: http://africatwin.com.pl/showthread.php?t=8383


Rychu śledzi nasze forum i ostatnio postanowił zrobić coś co ma związek z dryndą. Nie, nie. Nie kupił roweru, to nie w jego stylu. Pożyczył na 2 dni i postanowił mi opowiedzieć wydarzenia z dnia pierwszego.


Na wstępie kilka słów na temat Rycha i jego kariery kolarskiej, aby każdy uświadomił sobie, że słowa, które tu padną niosą ze sobą ogromny ładunek emocjonalny poparty wiedzą i doświadczeniem.

Najważniejsze: Rychu nienawidzi rowerów. Nie żeby był jakimś sportowym abnegatem, po prostu z rowerem nigdy nie było mu po drodze. Jak chciał rozruszać mięśnie to wolał potruchtać lub sporadycznie pobiegać. Rower, nie, to nie było to. Na wczasach z rodziną nawet brzydził się rowerem wodnym i wybierał kajak.

Ale w długoletniej karierze kolarskiej Rycha pojawił się rower. 30 lat temu w Gdynii w sklepie Pana Tadeusza Mytnika Rychu zanabył rower. Był to Wheeler na ogromnych wówczas kołach 26 cali i ramie chromowo - molibdenowej. Rychu dał za niego cała swoją wypłatę. Matylda ma mu to za złe. Na zawsze. Mało tego, Rychu ma ten rower do dziś (to znaczy ma go jego syn). Ostatni wyścig rowerowy Rychu miał około 10 lat temu kiedy cisnął do sąsiada na piwo.
Warto również wspomnieć na temat jego osiągnięć w tej dyscyplinie. Największym osiągnięciem i wyczynem Rycha było, w czasach jego świetności fizycznej, przejechanie na raz 50km szosą asfaltową. Tak, Rychu to osoba, której można w dziedzinie kolarstwa wierzyć na słowo.

Żeby być bardziej zrozumiałym Rychu nie będzie używał specjalistycznego nazewnictwa. Będzie opowiadał prostym i zrozumiałym językiem nawet dla początkujących.

Pacjent to Scott E-Genius 920 z 2017 roku. Tyle przynajmniej Rychu wyczytał z naklejki na ramie.



Do tej pory Rychu nie wie czy testował Wołgę czy Mercedesa. Wszystkie te dziwne nazwy nic mu nie mówią, bo jak mawia Rychu nie sprzęt zdobi, kierownik piz.... czy jakoś tak.

Rychu tylko usłyszał od pożyczającego, że jest niezła kaseta i korba.





Rychu na spokojnie zaczął szukać kasety i korby. Niestety nie znalazł i uznał, że to pewno jakiś extras za który dodatkowo trza zapłacić. Takie czasy.

Rychu postanowił, że aby test był wiarygodny to powtórzy wyczyn z lat młodzieńczych i przejedzie na raz 50km. Tym razem będzie większość szutrów. Rychu wstępnie zaplanował około 10km asfaltu i 40km szutrów. Nad morzem górek nie ma, za to jest wiatr. Rychu wybrał na testy jakieś kaszubskie pagórki.

Wczoraj Rychu podłączył sprzęt do gniazdka, aby nie było żadnych niespodzianek. Na wyświetlaczu stan baterii pokazuje 5 kresek. Z rana rozpoczął procedurę mającą na celu założyć coś co będzie adekwatne do jego wyczynu. Niestety przez lata Rychu zmężniał i żadne ubranie z dawnych lat nie było właściwe. Ubrał jakieś rajtki i coś na kształt koszulki termoaktywnej. Pora na coś wierzchniego.

- Matyldaaaa!!! Matyldaaa!!! Darł się Rychu
- Co?
- Gdzie moje dresy Pumy?
- Co?
- Puma!
- Jaka Puma? Matylda powoli traciła cierpliwość.
- Nooo, mój dres z takim czarnym kotem.

Matylda spojrzała z politowaniem i poszła wstawić skrzydełka do piekarnika.

Rychu nie znalazł dresu i wsadził na siebie to co znalazł. Całe szczęście, że pedały były klasyczne więc Rychu mógł zaprząc wysłużone zapiekanki. Zabezpieczył się jeszcze w kilka artefaktów dzięki, którym na trasie ludzie mówili "dzień dobry" i nikt go nie zaczepiał.



Matylda z politowaniem i ze strachem o zawał pożegnała Rycha. Rychu wsiadł i ruszył. Montana odpalona, ale coś nie ma drogi. Rychu z Garminów najlepiej lubi TomToma, na ale czasem trzeba wybrać mniejsze zło. Szybka diagnoza, brak mapy. Jest tylko Rumunia. Rychy podejmuje decyzję, że do Rumuni nie dojedzie. Trza wracać i wgrać Kaszuby.
Dzwonek. Matylda otwiera przestraszona. Na telefonie wbite 112 i palec na zielonej słuchawce.

- Co się stało? Nie duszno ci?
- Garmin się zepsuł. Burknął Rychu.

Jak się wgrywa te cholerne mapy? Klął pod nosem Rychu. Ale Rychu to specjalista wielu branż. Po 15 minutach Kaszuby na pokładzie. Można jechać.

W rowerze są trzy tryby jazdy. Eco, Trail i Boost. Eco Rychowi się źle kojarzy. Coś go będzie ograniczać i za niego decydować. Rychu tego nie lubi. Jego intuicja podpowiedziała mu, że BOOST brzmi dobrze i takie z pewnością jest.

Na początek troche asfaltu i spory zjazd.

- Kur.... kto zamienił klamki hamulców!!!

Rychu bardzo szybko potrafi znaleźć wady testowanego sprzętu.

Po 2 kilometrach zjazd do lasu. Rychu widział, że inni zamieszczają foty z rowerem nad rzeczką, przy jakichś nic nie mówiących znakach oraz obowiązkowo rower leżący na polu. Postanowił też takie robić.



Droga mijała niespiesznie i Rychu z radością zauważył, że specjalnie się nie przemęczając może lasami jechać 25km/h. Nie zmąciło to nawet radości kiedy po 10km jedna z pięciu bateryjnych kresek zgasła.
Rychu zaczął się bawić prztyczkami na kierownicy.



Pstryk i przerzutka w dół. Pstryk i w górę. Rychu był zadowolony. Kolejne dwa prztyczki. Jeden od regulacji tylnego zawieszenia. Pstryk, twardo. Pstryk miękko. Rychu się rozmarzył.





Kolejny test. Pstryk, siodełko w dół. Pstryk, siodełko w górę. Rychu nie ma pojęcia po co się reguluje siodełko prztyczkiem.



Swoje siodełko w Wheelerze wyregulował mu Tadeusz Mytnik. Nie ruszał go prze 20 lat. Bo i po co? Przecież nie urósł


Mały postój i fotka.



Po 20 km zgasła druga kreska od baterii. Rychu lekko się zaniepokoił. Rower nie był użytkowany zawodowo. Miał 2 lata i może przejechane 1000km.

- Pewno pomiary są w systemie logarytmicznym. Wyszeptał Rychu. Jak w moim BMW

A propos BMW. Gdzie jest wyświetlacz biegów? Rychu nie znalazł go na przepastnej kierownicy.

- Pewno trza dopłacić. Pomyślał.

Podczas jazdy z 11 biegów które to oferowała tylna przerzutka Rychu wykorzystywał 3 najmniejsze. Znaczy najszybsze

- Po co są te pozostałe? Nie mógł się nadziwić Rychu bezmyślnym producentom.



Droga mijała bezpiecznie i spokojnie.
- O rzeczka! Czas na kanapkę.



Dupa trochę bolała. Nie tak jak Rychu się spodziewał, ale ból był odczuwalny. Siodełko nie przypominało jego kanapowca z Wheelera.

- Pewno księgowi decydują. Gąbki żałują, kutasy.

Nie było tragicznie. 30km. Kolejna kreska gaśnie.



- Hmmm, Rychu się lekko zaniepokoił. Do domu 20km. Bateria 2/5.
- Producenci nie mogą się mylić. Tam muszą być jakieś ukryte rezerwy. Rychu się pocieszał.

Droga wiodła przez ścieżki leśne. Czasem równe, czasem dziurawe. Rychu wiedział, że koła, opony i zawieszenie amortyzują właściwie.





Z rozmarzeniem jednak myślał o zawieszeniu w swoim BMW. Nawet prztyczek specjalnie nie pomagał.





40km. Zgasła 4 kreska. Pozostała jedna. W dodatku zapaliła się na czerwono. Wyłączył się tryb Boost. Na wyświetlaczu złowrogo szczerzył zęby napis Eco.

- Kur... Teraz jakiś inżynier będzie decydował co jest dla mnie dobre. Rychu był zły.

Dobrze, że okolica ładna i do domu coraz bliżej.



43km. Na wyświetlaczu pojawił się napis off.

- Jak to OFF? Co to ma znaczyć? Pewno Chińczycy maczali palce w tej baterii. Banda decydentów.

No nic. Resztę dystansu należy pokonać w trybie klasycznym. Kiedy Rychu dojechał do domu, na wyświetlaczu jego Montany widniał dystans 50,5km.

Ostatnie 7km Rychu spędził na przemyśleniach. Ostatnie 7km uświadomiło Rychowi kilka spraw.
- Nadal nienawidzi roweru w trybie klasycznym
- Wiadomo po co są pozostałe tryby w przerzutce
- Siodełko okazało się zajebiście twarde
- Mięśnie czworogłowe mocno się uaktywniły
- Jego ciało zaczęło wydawać dziwny zapach
- Jechanie 25km/h po szutrze było niewykonalne
- Silnik i bateria jednak robią duża robotę

Po schłodzeniu się browarem, Rychu na spokojnie ocenił, że e-rower to niezle rozwiązanie. Fajnie się tym jedzie skupiając się na otoczeniu, przyjemnościach, a nie walce o życie. Tryb klasyczny, bez silnika, jest niedopuszczalny.

Ostatnia rzecz, która według Rycha uniemożliwia jazdę na testowanym egzemplarzu to wysokość pedałów od ziemi. Nie wiadomo, czy to kwestia marki, modelu, napędu czy uwarunkowań właściciela. Wiadome jest jedno. Pedały na nieobciążonym rowerze są 10cm nad ziemią. Na obciążonym, majestatem Rycha, odległość zmniejsza się do 6cm. Odległość pomiędzy osią silnika i pedałów to 17,5cm.

Takie ustawienia powoduje, że przy ostrzejszych skrętach pedały zahaczają o drogę, a jazda po nawet małych koleinach staje się niemożliwa.







Nie wiem jak to jest u Was, ale Rychu chętnie się dowie

Jutro dzień drugi i ostatni testów. Tym razem Rychu odpali znienawidzony tryb Eco....

ps.
Jeszcze leżący rower na polu