Dlaczego lubie moją HONDĘ?

-bo dojedzie na koniec swiata

Bo honda robi lepsze boxery z walem

...czasem jakis dziwolag sie wstydliwie chowa za afra, ten no .. z gorszym boxerem ....

Sent from my digime

-Bo ciagle sprawia,ze ludzie jej ufaja .
Czasem tak dalece,ze mowiac zonie
-"kochanie....wyruszam na kilka tygodni..."
wracaja po kilkunastu latach!
Jak na zalaczonej fotce z gazety.
Starszy pan emeryt wsiadl na swoja rd03 (chyba ) i pojechal w swiat.
Nie mial wiele siana wiec za kazdym razem gdy odwiedzal kontynent czy kraj,podejmowal sie zajecia.Naprawiajac samochody zarabial na kontynuowanie MEGA PRZYGODY...
Miec zone,ktora czeka w domu14 lat na swojego badz co badz niemlodego juz meza,juz samo to jest fantastycznym dowodem milosci tych dwojga ooartej o glebokie rozumienie,szacunek i wiare ,ze ktoregos dnia maz powroci bogatrzy o to co przezyl..
Dla mnie cos niesamowitego i szykuje sie,by odwiedzic Globtrotera gdy wroci...jesli wroci...

[Ludwik Perney]

14 lat? Ciekawe czy to kwestia miłości, bo jednak miłość jest egoistyczna - chce się mieć bliską osobę blisko :-)

Napisał Ludwik Perney

14 lat? Ciekawe czy to kwestia miłości, bo jednak miłość jest egoistyczna - chce się mieć bliską osobę blisko :-)

-Ale tez chce sie ,by osoba ta byla szczesliwa.Jesli sie to wlasciwie rozumie,to szanuje sie malzonka tak dalece iz czas i przestrzen poddaja sie woli i akceptacji.
Tylko milosc moze byc "paliwem" w takich przypadkach..

Mam plan przeprowadzic wywiad z tym gosciem i opublikuje go tu,w tym dziale.
Mam tez nadzie ,ze poznam go osobiscie i uscisne mu dlon z glebokim uklonem.
Mysle,ze czlowiek ten jest wyjatkowy.

[Ludwik Perney]

Ktoś kto odbywa tak długą podróż jest wyjątkowy na pewno. Tylko po co doszywać mu na siłę jakąś miłosną łatkę :-)

Jeśli pojmować miłość w taki sposób jak to przedstawiasz, ludzie w imię miłości powinni się rozstawać, żeby czasem nie ograniczać kochanej osoby sobą. Jak dla mnie bzdurka. Gdybym miał swojej baby serdecznie dość, też bym wyjechał i na 16 lat nawet, ale to byłoby podyktowane miłością do siebie.

Zaznaczę jeszcze, że w miłości do siebie nie widzę niczego złego ;-)

Napisał Ludwik Perney

Ktoś kto odbywa tak długą podróż jest wyjątkowy na pewno. Tylko po co doszywać mu na siłę jakąś miłosną łatkę :-)

Jeśli pojmować miłość w taki sposób jak to przedstawiasz, ludzie w imię miłości powinni się rozstawać, żeby czasem nie ograniczać kochanej osoby sobą. Jak dla mnie bzdurka. Gdybym miał swojej baby serdecznie dość, też bym wyjechał i na 16 lat nawet, ale to byłoby podyktowane miłością do siebie.

Zaznaczę jeszcze, że w miłości do siebie nie widzę niczego złego ;-)

Nie chodzi o latke.Chodzi o zew wolnosci i osobista expresje tegoz,w warunkach w jakich przyszlo sie poruszac.Ktos na pewno kocha, jesli godzi sie na taka rozlake bez rozstania..

Nie dokonalem interpretacji znaczenia milosci wzgledem wydarzenia ,tylko moim zdaniem aby tak dlugotrwale wydarzenie z rostaniem fizycznym moglo zaistniec,potrzeba
zwiazku z poziomu polaczen "niefizycznych" .
Ten zwiazek i wszystko co sie z tym wiaze wbudowuje sie w architekture "milosci"
Do tej pory niezdefiniowanej i czestokroc rozumianej opacznie.
Moge pozwolic sobie zatem na probe dookreslenia wlasnego rozumienia tego..czyz nie ?
I niech bedzie-latka.
To get my point,have honda will wonder ...

[miroslaw123]

Wczoraj, przejeżdżając łagodnie przez kolejne, coraz to głębsze kałuże i koleiny, doceniłem po raz kolejny łagodność trampka

[Ludwik Perney]

Ludzie mają tendencje albo do upiększania, albo oszpecania rzeczywistości. Gdy już się nad kimś pochylą, chcą koniecznie zobaczyć w nich więcej, niż realnie w nim jest.

W taki sposób można naciągać wszystko:
"Zipo tak bardzo ceni smak flaków wołowych, że nie jadł ich nigdy, bo nie chce splugawić ich konsystencji, rozkosznego smaku czymkolwiek, czego resztki zostały mu w ustach, czy choćby własną śliną."

Przypominają mi się dziennikarskie dywagacje o ludziach chodzących po górach. Wpychanie w ich usta i myśli nieziemskich ideałów, wspaniałych inspiracji, gdy realnie powodowały nimi zazwyczaj sprawy banalne.
Dlatego lubię czytać Jacka Hugo Baderę, bo ten potrafi się przed takimi banałami ustrzec i nie sili się, żeby kotleta schabowego ukazywać jako serduszko w aureoli kwiatków.
Amen