Zasadniczo nasza wycieczka powoli zbliża się do końca. Po wizycie w Madabie trochę żałowałem że nie pociągnęliśmy dalej na północ, tam gdzie zostawiliśmy auto przed wjazdem do Izraela, nie można go zostawić po prostu na granicy, tak jak nie można przyjść na nogach do okienka kontroli paszportów, trzeba wziąć taksówkę. Poznaliśmy ostatnią granicę Jordanii z Izraelem, tą można pokonać motocyklem ale tylko od strony Jordańskiej. Zasadniczo jedna i druga strona każe sobie płacić a to za opuszczenie kraju ( to robią obie) a to za wjazd ( to domena Jordanii) . Z granicy którą pokonuje się autobusem (3,5 JD) trzeba się dostać do Beit Shean, tam jeździ pociąg, nam się udało złapać stopa i kobieta podwiozła nas na stację ( Uber nie działa) . Reszta już normalnie jedziemy do Akko i mamy zaplanowany tylko jeden istotny punkt programu, wizyta w Hebronie. Kupiłem wycieczkę która ma nam pokazać obie strony konfliktu. Zasadniczo wcześniej wybrałem inną, jest taka organizacja Breaking silence, ale po wczytaniu się stwierdziłem że niekoniecznie chciałbym być użyty propagandowo. W trakcie naszej wycieczki mieliśmy okazję spotkać się z tą wycieczką i jej organizatorzy mają raczej przerąbane ze strony izraelskiej armii. Zasadniczo po ostatnich noclegach, zwłaszcza Dana Tower Hotel, mieliśmy pewien przesyt standardu jordańskich przybytków hotelowych i jazda pociągiem przez izraelskie krajobrazy powoli nas uspokajała. Swoją drogą ciężko jest nam zrozumieć to tłumaczenie mieszkańców zachodniego brzegu którzy syf na swoim terenie tłumaczą brakiem wolności, Jordania jest niepodległa a syfem byliśmy przesycenie po przejechaniu kilku miejscowości w drodze do Madaby królewską drogą, moim zdaniem to kwestia mentalności.
