Z jednej strony wolność słowa jakie daje nam demokracja to skarb, lecz i nasza zguba.
Komentujemy i orzekamy wszak nam wolno ale czy jest taka potrzeba.
Jak ktoś mi się nie podoba i nie mam do niego szacunku to go omijam jak go nie cenię pośmiertnie na grobie świeczki nie zapalę.
W jakim miejscu spoczywamy my czy nasi bliscy i w jakim sąsiedztwie to jest nam obojętne, przecież i tak nie wykopiemy trumny i nie przeniesiemy jej dalej bo człowiek obok którego spoczywa był draniem.
Adrenalina skacze nam niepotrzebnie tak jak mi skakała jak koczowałem z personelem szpitali na chodniku (białe miasteczko) w oczekiwaniu na tych ludzi aby wyszli do nas i o czymś porozmawiali- nie wyszli
Teraz to bez znaczenia mam swoje osądy dla siebie i tak niech pozostanie bo nigdy nie wiadomo czy sądzony nie był lepszym człowiekiem ode mnie.
A czy to poprawnie politycznie i moralnie sam niewiem, bo jak niewielu z was pamięta to za tych niby strasznych czasów PRL wystarczyła wóda i ogórki na stole a przy stole byle kto zawsze się szło dogadać i przede wszystkim było o czym. A tacy powinni być enduromaniacy, do rzycia potrzeba tylko kawałek chleba, namiot i troszki wachy
Pozdrawiam i idę na drinka, on mnie nauczy pokory wypowiedzi, potem wracam czytać FELKOWSKIEGO pisze jak debeściak
Pisze o wódzie a pije metaxe
