Przecież już wiosna , jeździć a nie teoretyzować
Jeździłem i w środku i na końcu i jako prowadzący wielokrotnie ( raz grupę kilkudziesięciu motocykli) , wszystko można ogarnąć.
Jeśli się spotkają właściwe osoby we właściwym miejscu nawet zupełnie obce w tym samym czasie , w czasie jazdy , nigdy ze sobą nie rozmawiając to bez zatrzymywania celem ustaleń "cudownych regułek" pojadą na koniec świata i wrócą . Zrozumieją się bez słów i ustawią np właściwą kolejność , dostosują prędkość i dynamikę obserwując pozostałych , na odpowiedni sygnał/potrzebę/awarię zareagują właściwie........ bez wcześniejszej rozmowy/odprawy przed wyjazdem.
Jeśli jednak trafi się w grupie ktoś kto tego wszystkiego nie czuje/nie myśli po motocyklowemu/wyrywny/asekurant/mający własne widzimisię .....itp ...... to żadne ustalenia nawet precyzyjne nie pomogą.
Dawno temu miałem jechać z mało znaną mi grupą która 20min przed wyjazdem zaczęła ustalenia , kolejność, zasady , sygnały , kilka wariantów na różne sytuacje i wiele przeróżnych innych mądrości.......
Zrezygnowałem i pojechałem sobie sam gdzieś indziej , nie dlatego że nie chciałem się dostosowywać ale było to wtedy przerostem formy nad treścią.
Innym razem gdzieś po drodze dogoniłem 3 motocykle , grzecznie podłączyłem się dla towarzystwa , potem dołączył jeszcze jeden przypadkowy , kolejność się sama ustaliła, tempo samo s siebie idealne dla wszystkich i tak zrobiliśmy sobie kilkadziesiąt km po czym machając na pożegnanie rozjechaliśmy w różnych kierunkach , bez rozmowy , bez ustaleń bez zatrzymania.
Jedni czytają książki jak jeździć inni jeżdżą , jedni muszą ustalać zasady inni wsiadają i jadą.
Każdy ma inaczej dlatego niczego nie neguję a tylko piszę jak to praktycznie wygląda.