Dzień szósty - 21.06.2018. Transrarau i Sapanta.
Szybkie pakowanie, śniadanie o 8:00 i grzanie silników przed stromym podjazdem do głównej drogi - już wieczorem zastanawiałem się czy damy radę podjechać na szosowych oponach jeśli będzie padał deszcz. Pogoda jednak zmieniła się i było już sucho. Jedziemy na zachód drogami 15 i 17B, lekko modyfikując trasę, by przejechać polecaną ostatniego wieczora przez gospodarza, świeżo przebudowaną trasą Transrarau. Najpierw 10 km wspinaczki wąziutką drogą przez las na wysokość 1440 m npm (175A), tarasy widokowe na szczycie, po czym kolejne 10 km zjazdu szeroką arterią w dół (175B), Tam jedyny raz podczas całej wyprawy drogę zajeżdża mi samochód - jak się okazało Renault miało rejestrację z Poznania...
Dalej podążamy drogami 17 (E58) i 18 na zachód, w kierunku Węgier. Tu istotna uwaga - droga nr 18 jest obecnie w przebudowie, dużo dziur świeżo zasypanych kruszywem, a co najistotniejsze, na przestrzeni 70 km do miejscowości Borsa, znaleźliśmy jedyną, lokalną, niestety zamkniętą stację paliw. Mając wprawdzie kanisterek zapasu, dla oszczędności z kolejnej przełęczy - Prislop (1416 m npm), zjeżdżam prawie 10 km z wyłączonym silnikiem. W efekcie tankowanie następuje w Borsa, po przejechaniu rekordowych 407 km. Dalej już prosto i nudno - 100 km do Sapanty i Wesołego Cmentarza (wejście 5 lei, warto obejrzeć to specyficzne miejsce, na nagrobkach dużo motywów powiązanych z motoryzacją; traktory, ciężarówki, wypadki), i kolejne 100 km drogami 19 i 19A do granicy w pobliżu Satu Mare. Mając sporo czasu na przemyślenia układam nową definicję motocykla na swoje potrzeby - “najdoskonalsze urządzenie do przerabiania marzeń na wspomnienia za pomocą benzyny”. Ze względu na płaski teren i brak możliwości rozpędzenia się moja w pełni obładowana Honda bije kolejny rekord - wypala poniżej 4,8 l/100 km. Przed wyjazdem z Rumunii zatrzymujemy się jeszcze w celu nakarmienia tutejszych burków naszym zapasem kiełbasy. Nocujemy 40 km za granicą na Węgrzech, w miejscowości Szatmarsceke, w pokojach Kölcsey Kúria Vendégház u przemiłej pani w sterylnie czystym pokoju, że aż żal było rozbierać się z naszych brudnych, motocyklowych ciuchów. Przed dojazdem zapełniamy jeszcze jakże użyteczny zbiornik na p(al)iwo w Przemka moto i wieczór spędzamy na wspomnieniach trasy przez Rumunię. Dziś przejechaliśmy 450 km.
DSC_0515.jpg
DSC_0535.JPG
DSC_0536.jpg
DSC_0580.4.1.2.jpg
DSC_0584.5.1.2.jpg
DSC_0590.JPG
DSC_0602.jpg