Pierwsze kilkadziesiąt kilometrów miałem do pokonania autostradami w kierunku Stirling 'nuuuuda' pomyślałem - to był ostatni raz, kiedy ta myśl przeszła mi między uszami...
Zaraz po wylocie na M9 zaczęło wiać z zachodu, czyli z lewej; i nie mam tu na myśli lekkiego wiatru tylko taką masakrę, że musiałem po prostej jechać
w przechyle, a przez dłuższą chwilę nawet katamarany nie chciały mnie wyprzedzać - kierowcy pewnie nie chcieli mnie mieć na sumieniu... Nie pomagał fakt, ze lewa owiewka zaczęła mi łopotać o trzeba było ją od czasu do czasu strzelić, żeby się ogarnęła...
Zjazd z autostrady, tankowanie i jazda w kierunku Callander i dalej na Fort William. Chmury, które widziałem wcześniej zawisły nade mną, zrobiło się szaro i zaczęło mżyć... Przy wylocie z Callander jest zajazd i ilekroć tędy przejeżdżałem na parkingu zawsze stało kilkadziesiąt motocykli - tym razem stały trzy... Czyżbym oszalał?
Teren zrobił sie górzysty, mżawka się wzmogła...
Przejeżdżam obok parkingu z widokiem na Rannoch Moor - tutaj zawsze stoi dudziarz i budka na kołach z hambeksami i innymi ratytasami na szybko oraz kilka autobusów pełnych Azjatów. Tym razem są dwa samochody i ja. I mżawka.
Rannoch Moor1.JPG
Kilka kilometrów dalej zaczyna się rozległy płaskowyż ze wspaniałymi widokami na szczyt Glen Coe wyrastający nieopodal - chyba, ze widoczność jest słaba - wtedy widać szarość - dużo szarości...
Glen Coe.JPG
Płaskowyż kończy sie wspaniałą doliną ze wspaniałymi widokami na wioskę Glencoe i Loch Leven, chyba, że jest szaro i pada - wtedy wiadomo co widać...
Przekraczam most na Loch Leven i postanawiam że na oddalonym o 20 km Fort William moja przygoda się na dzisiaj zakończy...
Fort William leży nad Loch Lynne, jest port, stacja kolejowa, restauracja 'pod złotymi łukami' kilka stacji benzynowych (tankuje na najtańszej), jest tu i najwyższy szczyt w Szkocji - Ben Nevis i wszystko ma w nazwie 'Nevis'. Pole namiotowe Nevis campsite puste, kąpiel, piwo, makaron z sosem z Lidla i lulu... Jutro Applecross...
Mży nadal.
Poniedziałek:
- Mornen, hello, anybody there?
- Weź się człowieku uspokój - ja mam urlop!
Nie mam talonu przyczepionego do namiotu - znaczy - nie zapłacone. Tylko po co budzić o ósmej rano? Bez sensu. £10.30 później zwlekam się i zaczynam kolejny piękny dzień. Zaraz, zaraz - coś tu nie gra - nie słyszę deszczu... Niebo co prawda jest lekko zachmurzone, ale jest sucho. Ha! Jest dobrze!
Nevis.JPG
Szczytu Nevisa nie widać, jacyś ludzie idą w strone podejścia w rakach itd. Powodzenia. Ja piję kawę, jem bułkę z pasztetem i pakuję się. Na trytytki łapię owiewkę. Zaczyna kropić. Pewnie tylko straszy - nie zakładam kombizenonu - wczoraj się udało to i dzisiaj się uda.
Wyruszam w kieruku Kyle of Lochalsh wzdłuż Loch Lochy. Przystaję nad Loch Garry i robię pamiątkowe zdjęcie masywu Nevisa.
Nevis1.jpg
Przejeżdżam kolejne 50 km i pada już na dobre. Przy okazji uświadamiam sobie, że moje buty puszczają wodę. Zimno mi w stopy. Zatrzymuję się na najdroższej stacji benzynowej w historii ludzkości, tankuję, zakładam kombizenon, zmieniam skarpy, zakładam reklamówki Tesco na skarpy, później buty. Przykręcam Angolowi w terenówce tablicę rejestracyjną. Przejeżdzam obok zamku Eilean Donan i nawet mi oko nie skacze - musiałbym zrobić roczny kurs Photoshopa, żeby coś wyszło ze zdjęcia, które bym zrobił, dlatego go nie robię.
W Kirkton odbijam na Stromeferry i na dość stromym podjeździe mijam trójkę polskich rowerzystów - nie rozumiem jak można coś takiego zrobić swoim pośladkom?
Przystaję nad Loch Carron, chwilowo nie pada.
Carron1.JPG
Carron2.JPG
Carron3.JPG
...