Mnie się wydaje, że nakład zrobionych prac przy pomniku jest spory: to doprowadzona droga, media, projekty, cokół i podwyższenie. Oczywiście wolałbym finał, ale cierpliwie czekam. Czekam tym bardziej, jak słyszę skowyt o jakimś klinie wbijanym pomiędzy UA i PL zamiast wdzięczności za sprawiedliwość dziejową.
Nierozliczone zbrodnie sprzed 80 lat i pozostająca w ich cieniu gloryfikacja sprawców budzi ciągłe emocje. Zwłaszcza w dobie trwającej wojny za naszą wschodnią granicą, jak w soczewce obserwujemy zwiększony sentyment UA do wojskowych formacji UPA i SS kolaborujących w latach IIWŚ z Niemcami.
Utwierdzam się w przekonaniu, że elementem najbardziej różniącym nasze (PL i UA) społeczności jest pojęcie
prawdy historycznej (patrz Podział cywilizacji Feliksa Konecznego).
Celowo nie używam słowa naród, bo w świetle kolejnej różnicy, czyli władztwa oligarchów, zdaje się to nie mieć żadnego znaczenia.
Jeśli nawet postępująca faszyzacja nie jest celem, a tylko sposobem, powinna budzić niepokój i ostry przeciw, a tymczasem jest niedostrzegana i ignorowana.
Wiele emocji towarzyszyło przy wręczaniu prezydentowi UA najwyższego polskiego orderu, kiedy ten wystąpił z naszywką nawiązującą do faszystowskiej zamiast narodowego godła, przekomarzaliśmy się, że być może to, co widzimy, wcale nie jest takie straszne, że to może onucowa propaganda itp., wiele emocji towarzyszyło, kiedy oczekiwaliśmy symbolicznej skruchy w 80 rocznicę Wołynia mając w zamian gloryfikację morderców w imię rzekomego wojennego prawa do integracji...
Wpływowe ukraińskie diaspory w USA i Kanadzie (patrz Wiktor Poliszczuk) decydują o kształcie dzisiejszej UA, a historia zatacza koło.
W sobotę, w czasie wizyty w Kanadyjskim Parlamencie, w owacji na stojąco Ż. uhonorował obecnego tam Jarosława Hunkę- weterana Waffen-Grenadier-Division der SS-Galizien, nazywaną swojsko SS Hałyczyna
https://x.com/TheCanadaFiles/status/...839811498?s=20