Ekspresem w Kaukaz Południowy, Lipiec 2010 [Archiwum] - Africa Twin Forum

View Full Version : Ekspresem w Kaukaz Południowy, Lipiec 2010

JARU

27.10.2010, 19:25

15585

Skład: Sławekk, JARU
przebieg ~10 kkm
czas 19 dni

Przejazd przez Turcję w stronę Gruzji:
15616

Jak na prawdziwych poszukiwaczy przygód przystało przygotowaliśmy się do naszej podróży wzorowo...

W dzień wyjazdu pozostało mi jedynie: spakowanie się, szaleńcza jazda o godzinie 6.10 do centrali pocztexu we Wrocławiu, wysiadywanie przed bramą i dowiadywanie się czy paczka z naszymi paszportami już doszła z warszawy (wizy rosyjskie były profesjonalnie załatwione – jak to się zwykle robi na ostatnią chwilę). Kiedy już się z radością dowiedziałem, że mój mój kurier nie wyjechał na rewir i nie będę musiał czekać na niego do ok. 14 w domu okazało się, że jestem wzorowo przygotowany jeśli chodzi o zapłatę ale... kurier nie ma jak wydać.

Jechałem za nim w stronę miasta do pierwszej stacji benzynowej, na której kupując brakujące ekspandery rozmieniłem pieniądze.

I tak przygoda się rozpoczęła.. Pozostało nam złożyć aplikację o wizy do Abhazji, na szczęście drogą elektroniczną (parę dni wcześniej jak już paszporty pojechały do warszawy okazało się, że potrzebujemy ich numery do wniosku o wizę Abhazką).

 Od samego rana nie padało, aż do momentu pakowania tobołów na motocykl tak więc zapakowałem się w kondona i poleciałem w strugach deszczu do Strzelina.

Krótko mówiąc: z małymi (góra 2h) przerwami deszcz towarzyszył nam aż do połowy drogi między Istambułem a Ankarą. Bawiliśmy się przednie, zęby dygotały ze szczęścia, woda spływała po wszystkim przynosząc orzeźwienie...

Mimo wszystko humory dopisywały:<object height="385" width="480"></object>
_XSstxWel-U

Tak więc w pierwszy dzień udało się zajechać nad Balaton (pomyłka nawigacyjna – mieliśmy go ominąć), po poszukiwaniach kempingu w końcu skręciliśmy na piękny obiekt - Camping Romantica. Mimo dziwnej nazwy rozbijamy namiot i odpoczywamy.

15579
15580

JARU

27.10.2010, 19:36

W ramach urozmaicenia trasy postanawiamy ominąć Serbię przejeżdżając przez Rumunię. Niestety okazuje się, że w Rumuni szaleją powodzie i woda na Dunaju jest zbyt wysoka aby kursował prom na granicy Rumuńsko-Bułgarskiej.

Odbijamy do Belgradu. Dzień kończy się pogodnie i dopiero w Belgradzie łapie nas ulewa. Jesteśmy mokrzy, wszystko nam jedno więc postanawiamy lecieć całą noc.

W ten sposób niczym Forrest Gump dopiero następnego dnia około 18 zatrzymujemy się 100km przed Istambulem. Znaleziony kemping łagodnie mówiąc nie był strzałem w dziesiątke.

15586
15587
15588
15589

JARU

27.10.2010, 20:08

Po porannym apelu i śniadaniu de luxe pakujemy się na maszyny i ruszamy w kierunku kolejnej ulewy.

15590
15591

W tak uroczych okolicznościach doturlaliśmy się przed most nad cieśniną Bosfor i aby urozmaicić nam czas postanowiłem przejechać przez niewłaściwą bramkę. W ten sposób trafiam do „wieży kontroli lotów”, z której roztacza się widok na bramki. Panowie (nierozmawiający po Polsku!!) w końcu wyjaśniają mi, że mam zapisać na kartce numer rejestr. Z kurtki i reszty ubrania tak cieknie woda, że oddaje ledwie czytelny świstek i ruszamy przez most do Azji.

Przez kolejne kilometry nie dość, że jak to kolega beddie napisał zastanawiamy się „gdzie te kur.. palmy” to jeszcze temperatura sprawia, że mamy wrażenie, że to nie Turcja a daleka północ..

Wieczorem zajeżdżamy podobno do Kapadocji – nic nie widać. Rozbijamy się na stoku ścierniska, śpimy pod gołym niebem i całą noc walczymy żeby nie zjechać w śpiworach na sam dół górki. W nocy kilka razy odwiedza nas traktor – pewnie tak samo jak my zastanawiając się co do cholery może tam ktoś robić w środku nocy!

15592
15593
15594

Kędzior

27.10.2010, 20:22

FARIATYYY !!! dawać dalej

Misza

27.10.2010, 20:33

Co to za farsa?

:D Fajnie będzie w końcu się dowiedzieć gdzie wy w końcu byliście :) Normalnym uporządkowanym słowem pisanym ukraszonym fotami z tego jednego dnia :)

7Greg

27.10.2010, 21:01

Poproszę jakąś mapkę trasy ;)

:Thumbs_Up:

wieczny

27.10.2010, 21:05

http://cache.gawker.com/assets/images/jezebel/2010/10/applause.gif
Kolejna relacja :).

sambor1965

27.10.2010, 21:12

Dawac dawac, mam to w planach next year tylko te 19 dni... Ja juz chyba stary jestem.

JARU

27.10.2010, 21:23

Wstajemy a Kapadocji jak nie było tak nie ma

poprawiamy morale:
DjW_J18Sayc

, obieramy azymut i coś zaczyna się powoli dziać.

15605
15606

Kapadocja.. hmm cóż można powiedzieć: skały, skwar, żółwie na drogach, pierwsza i ostatnia guma na wyjeździe:D.

15598

miasteczka:
15599

drogi:
15600
15607
15608

folklor:
15603
15604

no i wracamy do gumy..
Gumę oczywiście złapał Sławek, który wspaniałomyślnie schował łyżki pod siedzenie, na wierzch położył opony, worki i cały majdan łącznie z sakwami obwiązał pasami do przewozu motocykli:D. Jednym słowem dupa "zimna" w pełnym słońcu przy jednoczesnej walce z cholernymi muszkami!

w czasie serwisu (nie wierze, że Kubicy robią to w kilka sekund, to fotomontaż jak z lądowaniem na księżycu) na poboczu mija nas końcówka peletonu
15601

Po serwisie i zapakowaniu się ruszamy nad rzekę w stronę orzeźwienia. Nad rzeką wylatują nam na drogę Turki, którzy zdaje się cały dzień pilnują pompy nawadniającej ich pola. Zapraszają nas na czaj gotowany nad ogniskiem w małym obskurnym czajniku - jednym słowem nie wypada odmówić. Dogadać się nie idzie i jak wszyscy w Turcji pytają czy jesteśmy Niemcami, chyba nie ma osoby w Turcji, która nie mieszkała jakiś czas u Germańców. Herbata była niezła i byłbym się skusił na drugą szklaneczkę (wielkości naszych kieliszków) ale Sławek zauważa niepokojący stan higieny osobistej naszych gospodarzy i daje znaki, że się zmywamy.

15609
15610
15602

Oblatujemy wszystko (grzybki, falusy i gwiezdne wojny) i zwijamy się czym prędzej w stronę upragnionej Gruzji.

15611
15612
15613
15614

JARU

27.10.2010, 21:41

Hmm trasy jaką zrobiliśmy w Gruzji i Armenii nie da się narysować w Google. Może pojawi się zrzucona z gps. W pierwszym poście będę organizacyjne sprawy wrzucać.

Sławekk

27.10.2010, 21:59

Trasa Turcja - Gruzja - Armenia

poglądowo
KfUfoycMHms

JARU

27.10.2010, 23:22

No to ruszamy z Kapadocji do Gruzji..

Tylko jak? Którędy? W końcu mapy Turcji nie zdążyłem kupić i stwierdziliśmy, że pewnie lepsze i tańsze kupimy na miejscu.. taaa no to zaczynamy. Zatrzymujemy przy na zajeździe i idę "rozmawiać". Nie jest łatwo ale po długiej rozmowie wracam do motocykli ze świeżą mapą za 18zł, która jest wielkości A3, obejmuję całą Turcję i.. dodatkowo ma pozaznaczane fabryki ciastek firmy Ulker Gizi, których nie mieliśmy okazji spróbować. Turki nas prze rolowały ale już wiemy co wpisać do gps`a.

eVNLmdMDBLY

Zatrzymujemy się na żarcie. Wyruszam w całym rynsztunku a Sławek zostaje przy dobytku. W końcu po pierdylionie krzywych spojrzeń znajduję sklepik z upragnionym kebabem, którego szukam od granicy z Bułgarią.. Sprzedaje dwóch cwaniaczków, z którymi nie idzie się dogadać. W momencie kiedy godzę się już z tym, że znów nas zrobią w balona okazuje się, że za wielkie buły płacę po 3zł. Tańcom i radości nie było końca:D

W związku z tym, że w naszej podróży pojawiło się coś co roboczo nazwę tu "zapachem przygody" planujemy się wykąpać. Szukamy rzeczki na naszej fachowej mapce bo z gps`em radzimy sobie średnio. Baa, co tam rzeczka, jedźmy nad jezioro. Na mapie nie wygląda jakby było daleko a przynajmniej się wykąpiemy i prześpimy do rana. Jezioro okazało się być ogromne ale płytkie jak cholera i żeby wejść po pas trzeba by leźć 300m po kolana w mule, a na to (sądząc po śladach) odwagi wystarczało tylko krowom biegającym w okolicy.

Zrezygnowani wracamy 40km z powrotem do głównej drogi. Przebijamy się przez góry i o 1 w nocy zjeżdżamy do miasteczka. 10stopni robi swoje ale myśl, że następnego dnia zajedziemy do Gruzji pcha nas do przodu.

11 lipca upływa w Kurdystanie. Wszechobecne posterunki wojskowe zaskakują nas za każdym rogiem.

Odpoczynek nad ranem:
15618

popas:
15619
15620

dzida dalej!
15621
Asfalt niezbyt ciekawy, bo rozpuszczony. Turcy prubowali zaradzić rozsypując jakiś sorbent na ulicę, a ciężarówki które go rozsypywały jeździły pod prąd..

15622

Zajeżdżamy do niesamowitego wąwozu.
15624
15623

15626
15627
15629

Widoki jak i wyrwy w asfalcie w zakrętach na skraju rwącej rzeki zapierają dech w piersiach.
15630

Wspinamy się pod górę. Drogi budują tu za każdym zakrętem. Asfalty, tunele, ogromne wiadukty jakich nie powstydziły by się alpejskie kurorty.

tam jechaliśmy:
15631

15634
15635
15637
15638

Boski-Kolasek

28.10.2010, 07:17

Ciekawe, planuje podbna trase w przyszlym roku wiec, Wasze przezycia na pewno beda przydatne!!!!!!!!!!! No dalej!!!!!!!!!!

wojtek II

28.10.2010, 09:58

Mam podobne plany na następne wakacje. Także nie gniewajcie sie chłopaki jak coś koło wiosny będe zarzucał was pytaniami.

JARU

28.10.2010, 18:29

15706

Do Gruzji zajeżdżamy w nocy.

JrFfEI4FfnA

Oświetlone ulice i palmy Batumi, ludzie oglądający finał MŚ i my – bez noclegu i widoków na przyszłość. W trakcie bezskutecznego szukania kawałka miejsca na biwak zaczepia nas dwóch gości w mercedesie 124. Widok nie jest ciekawy: ciemne szyby, zakazane facjaty. Proponują nam, że nas zaprowadzą w fajne miejsce.. jedziemy za nimi i jedziemy. Nagle zatrzymuje ich policja a Sławek jadący przodem (chyba niezadowolony z obrotu sytuacji tak jak ja) daje nogę. Jak to czasem bywa nasi przewodnicy wkrótce nas odnajdują. Jest nam już wszystko jedno, kończy się na tym, że noc i kolejny dzień spędzamy w ich domu.

15724

Robimy dzień przerwy na mały serwis, zmieniamy opony.
15720
15719
15721

Gruziński obiad z jednym z gospodarzy.
15722
15723

O ile Batumi jest miastem odstawionym fest (podświetlane palmy, kasyna..) o tyle stan okolicznych "kurortów" jest bardzo przygnębiający. Ludzie całymi dniami przesiadują, nie mają co ze sobą robić.

morze czarne
15700
deptak
15701

Mijamy mnóstwo opuszczonych ośrodków, część z nich jest naprawdę pokaźnych rozmiarów
15702

JARU

28.10.2010, 18:41

Następnego dnia walimy przez góry w stronę skalnego miasta Wardzia. Miejscowi zapewniają nas o wysokiej jakości górskiej drogi „O Panie tam asfalt..” – asfalt oczywiście kończy się zaraz za Batumi.
15727
15728
15729

Pod wieczór zajeżdżamy do Wardzi, jednego ze skalnych miast w Gruzji.

wejście, motocykle zostały na wysokości widocznej rzeki.
15730

jak głosi wikipedia, Wardzia została wybudowana jako miasto-klasztor w XII wieku. Była wykorzystywana jako schronienie w czasie najazdów.
Po trzęsieniu ziemi pozostała jedynie 1/3 z 6000 komnat i 13 kondygnacji.
15731
15732

Powrót do motocykli, zastanawiamy się co zostało z naszych tobołów.
15733

Widok z dołu
15734
15735

Obecni mieszkańcy komnat
15725

15726

Wardzia znajduje się przy granicy z Armenią. Poszukujemy noclegu w pobliskich wioskach ale nikt kompletnie nie czai o co nam chodzi. Nie tak sobie wyobrażałem gościnność w Gruzji. W końcu mija nas młoda dziewczyna, próbujemy szczęścia. Okazuje się, że gada po angielsku. oK zaczynam gatkę,

-mówisz po angielsku
-tak mówię
-o to świetnie, szukamy noclegu, znajdziemy coś w okolicy?
- tak, a jak masz na imie?
-Jarek
-a ja.. (no zapomniałem), miło cię poznać, jak sie masz?
-dobrze, to gdzie ten nocleg?
...

W skrócie po tym jak trzeci raz zapytała jak się mam i drugi jak się nazywam i powiedziała jak to jej jest miło Sławek zaczyna się ze mnie nabijać i pyta jak mi idzie rozmowa i czego się dowiedziałem.. W związku z tym, że dziewczyna do najpiękniejszych Gruzinek nie należała, a zaczynało się już ściemniać postanawiamy spier.. jechać dalej.

napotkany zamek
15736
15737

robi się całkiem ciemno, zatrzymujemy się przy jakiejś restauracji, dogania nas burza, nie ma noclegu więc postanawiamy chociaż zjeść.
15738

restauracja serwuje wykwintne szaszłyki prosto z grilla.

Ruszamy dalej w stronę pierwszego większego miasta. Znajdujemy hotel - taki z fajerwerkami, ładnym korytarzem i neonem. Gościu wydaje się w porządku, ustalamy cenę po 20zł za osobę, czyli git. Na początku chce żebyśmy motocykle garażowali w jego korytarzu hotelowym ale nie przechodzą przez drzwi.

W końcu stawia swój samochód na ulicy i wpuszcza nas do hotelowego garażu. Zdjęliśmy potrzebne bagaże i prowadzą nas do pokoju hotelowego.. Korytarz, schody w dół, w lewo, w prawo, drzwi, schody w dół, ganek, nasz pokój. Żeby nie to, że zamknął nam już motocykle w garażu i jest już późno wziąłbym nogi za pas.

Rozpakowujemy się i idę po piwo do sklepu hotelowego. Przy okazji okazuje się, że płacimy po 40zł, a piwo jest niedobre.

wkOQxCz_YR4

Sławekk

29.10.2010, 18:12

Nie miałem przyjemności i odwagi skorzystać z hotelowej toalety ale Sławek jeśli zechce może podzieli się wrażeniami

Może jeszcze fotki mam zapodać :Sarcastic:

bez czytania
YyEylAh1yw4

JARU

29.10.2010, 20:38

widać, że trauma pozostała... :D

brenek

29.10.2010, 22:54

...czy tylko ja i Puntek nie widzimy fotek w tym wątku?... :confused:

...o, właśnie sobie odblokowałem - przez odpowiedź z cytowaniem posta z fotkami - przy podglądzie poprosiło o ponowne zalogowanie i hula, można skasować posta.

Trzeba się logować na http://africatwin.com.pl ----> BEZ WWW.

Opisy barwne, widać że się chłopy starają:Thumbs_Up:

JARU

01.11.2010, 18:48

tak tylko zdjęcia w tym dziale powinny być widoczne bez logowania się:Sarcastic:

Armenia.. coraz mniej notuje w moim "dzienniku podróży". Jedyna notatka wskazuje na to, że z całej Armenii najbardziej podobały mi się kobiety.. tego nie da się opisać;)

Armeńskie krajobrazy znacznie różnią się od Gruzińskich. Wielkie przestrzenie, na których nie zobaczy się drzew, jedynie trawy.. Gdyby nie gps i niska temperatura nie uwierzyłbym, że ta droga leży na wysokości 2000 m npm

15892

Zamawiamy obiad i postanawiam wyjść na ulicę i zapolować z aparatem na autobusy komunikacji miejskiej, które zainteresowały mnie po drodze.

Na ulicach królują między innymi nowe i stare Wołgi.
15893

Po chwili doczekałem się mojego trofeum (fanfary).
15894
15895

Nie miałbym ochoty na przejażdżkę takim autobusem.. Armenia zdecydowanie bije Polskę pod względem ilości samochodów jeżdżących na gaz, a stacje do napełniania butli potrafią być większe od naszych orlenów.

Po chwili podjeżdża do nas król aut dostawczych od Turcji aż po Kaukaz - Ford Transit. Ormianin zagaduje nas po polsku skąd jesteśmy po czym odpowiada, że on ze Skarżyska:D Później jeszcze wiele razy słyszymy od spotykanych ludzi, że mają rodzinę w Polsce, która między innymi handluje na takim dużym targowisku w Wawie (my wiemy, że chyba już nie:D)

Zajeżdżamy do Erewania i okazuje się, że góra Ararat co prawda gdzieś tam jest, ale za chmurami, trudno.

Jedziemy nocować nad jezioro Sewan, jak na złość lądujemy w jakiejś płytkiej, zamulonej zatoce:
15896
15897
15898
15899

Armenia jest najstarszym państwem chrześcijańskim czym Ormianie bardzo się szczycą. O Chrześcijańskich korzeniach świadczą napotykane świątynie.
15900
15901
Napotkana świątynia jest w środku bardzo skromna, wręcz surowa.
15902
15905
Ołtarz..
15904

Do Gruzji jedziemy po pięknej, krętej drodze z naprawdę dobrym asfaltem i fajnymi tunelami.

żarcie w przydrożnym grill barze - pełen relaks. Na zdjęciu Sławek z czerwonym czubkiem nosa, który jako jedyny wystawał spod gogli i kasku..
15906
Mówię o nosie bo na jedzenie do baru podjechali gliniarze i po motocyklach największe zainteresowanie wzbudzał czerwony nos Sławka. Dobrze, że alkomatu nie było;)

Po jedzeniu, zrelaksowani trafiamy na ten cholerny, pechowy tunel.. Jak się okazało w którymś z kolei tunelu wykutym w skale drogowcy stwierdzili, że nie ma sensu montować światła. W ten sposób moje oczy nie zdążyły się przyzwyczaić do ciemności zanim zauważyły, że asfaltu też się nie montuje (kurza ślepota WTF?).

Widzę, że Sławek jadący przede mną zaczyna hamować. Po kilku efektownych skokach na dziurach wiem już dlaczego i też zaczynam hamować. Nagle podcina mnie (Sławek twierdzi, że koleina) i zanim się orientuje co się dzieje leżę na ziemi. Co się zdarzyło nie mam pojęcia. Sławek nawet nie zdążył się po mnie wrócić bo w strachu, że w tych ciemnościach zaraz na mnie wjedzie jakaś rozpędzona ciężarówa podniosłem ekspresowo afrykę i wyjechałem na zewnątrz. Do samego końca wyjazdu zwalniałem totalnie przed każdym tunelem wypatrując olbrzymich dziur i kolein.. Natomiast Sławek po wyjeździe z każdego tunelu wypytywał mnie z uśmiechem na ustach jak mi się jechało:D.

JARU

01.11.2010, 22:13

jesteśmy znów w Gruzji.
15912

W Kachetii próbujemy gruzińskich "snickersów". Są to orzechy włoskie zalane, no właśnie do końca nie wiem czym bo po smaku nie da się ocenić, krótko mówiąc smaku nie ma:D
15908

15909

Prysznic de luxe
15910

RAFWRO

01.11.2010, 22:29

Fajna przygoda, zazdroszczę i czekam na swoją :)

puntek

02.11.2010, 08:27

kruca bomba - Jaru nieźle ci te grafiki wychodzą ... :)
a wyjazd superowy :D

Sławekk

02.11.2010, 09:41

Czurczcheli / Czurczechela - orzechy włoskie/laskowe nawleczone na nitkę i oblane gęstym, słodkim sokiem z winogron a następnie wysuszone . Podawane np. dzieciom do szkoły jak i w wojsku . Istnieje też odmiana pokryta pleśnią podobną do tej z serów .

Porównanie ze snikersem wypada troszkę blado , ale czurczchela jest smaczna i wymyślono ją dużo wcześniej niż te wszystkie popierdółki w kolorowych papierkach .

Armenia to piękny karaj . My jednak nie potrafiliśmy pokazać jego piękna . Ciężko jest się zatrzymać na 2-3 minuty by zrobić zdjęcie przypadkowym osobom podczas ich codziennych obowiązków . Jest to krępujące dla obu stron . Wiele cennych uwag na ten temat usłyszałem w Srebrnej G. po powrocie z Gruzji.
Klimat armeńskich wiosek pozostanie na długo w mej pamięci .

Cn0oAN9g8fc

JARU

02.11.2010, 13:08

Grafiki nie mojego autorstwa, niestety tak nie potrafie

JARU

04.11.2010, 18:21

tak to jest ten dzień! Jedziemy do Omalo w Tuszetii..

Można powiedzieć, że drogę znam na pamięć bo odkąd na Google Earth odkryłem przełęcz Abanos minęło już pół roku a ja zdążyłem od tego czasu przejechać palcem po ekranie każdy zakręt wzdłuż i wszerz..

Dla tych co też lubią podróżować w domu podaję namiary;)
42 16' 41.02" N 45 30' 27.43" E

no to ruszamy
_sm4kUZ91fo

Chwilę zajęło nam odnalezienie dobrej i jedynej drogi do Omalo i tak ze słonecznej Kachetii wjeżdżamy do wąwozu. Startujemy z wysokości ~500 m npm i od samego początku mam wrażenie, że nie będzie łatwo.
15939

Po chwili zaczyna siąpić i znów marzniemy, tym razem w chmurach. Na całe szczęście (?) miejscami się przejaśnia. Nie jestem do końca przekonany czy na szczęście bo w momentach kiedy widać otoczenie, droga robi się jakby bardziej stroma, zakręty węższe i cieplej robi się w środku.

15940
15941
15942

W drodze na szczyt spotykamy Gruzinów w rozlatującej się Ładzie Nivie, którzy rozradowani próbują nas częstować samogonem o kolorze rdzawej wody z kranu. Sławek grzecznie dziękuje;)

Mijamy przełęcz 2926 m npm.

15943
15944

Cholernie głodni zbliżamy się do Omalo. Koło małego domku zatrzymuje nas leśnik. Zaprasza nas do ciemnej sali i jak wszystkich turystów zapisuje nas do swojej księgi. Ogrzewamy się, a w międzyczasie leśnik częstuje nas serem, pomidorami i chlebem. Z ciężkim sercem nie zjadamy wszystkiego i ruszamy dalej.
15945
15946
15947

Pierwszy i jak się okazuje najbardziej okazały dom jaki napotykamy w pobliżu wiosek należy do Czeczenów, których z racji bliskości Czeczenii jest wiele w okolicy. Nie tak sobie wyobrażaliśmy "dzicz", Czeczeni wynoszą aparat cyfrowy i jesteśmy dla nich niczym atrakcja turystyczna. Cena jaką nam proponują za nocleg wydaje się dość wysoka jak na standardy Gruzińskie więc ruszamy dalej.

Jak się później dowiadujemy, w tej okolicy Czeczeni bardzo często przechodzą nielegalnie przez góry do Gruzji.

15952
Snujemy się po wiosce i trafiamy (teraz uwaga) do informacji turystycznej, hotelu, muzeum i budynku administracji Tuszetii w jednym. Gruzinki gadają po angielsku ale z gościny nie korzystamy więc dają nam wskazówki jak trafić na nocleg do lokalesów.

No to trafiamy pod dom z napisem "shop" na płocie. To musi być tutaj. Wchodzimy z fanfarami bo wychrzaniam się pod samą furtką i łamię klamkę. Wychodzi Pani, która też w miarę mówi po angielsku i proponuje nam 60zł za nocleg z jedzeniem. Rozglądamy się i coś nam się wydaje, że pięciu gwiazdek nie ma ale zachciało nam się trochę folkloru..

Toaleta:
15950

Romantyczną atmosferę przy kolacji zakłóca tylko gospodyni, która z grzeczności siedzi z nami przy malutkim stole i.. cały czas wysyła smsy. Znowu nici z dziczy.
15951
Można się czepiać do cen ale jedzenia Gruzini nigdy nie żałują. W końcu kosztujemy gruzińskiego wina, zajadamy się super leczem i jak zwykle prze smacznym serem. Do każdego posiłku jaki jedliśmy na wschód od Istambułu serwuje się pomidory z ogórkami, a w Armenii i Gruzji dodatkowo dodaje się do nich zielsko o specyficznym smaku. Laska smaży jeszcze tradycyjne danie z Tuszetii - Kotori, czyli jak mi się udało ustalić smażony placek z bułki, sera i ziemniaków. Coś pięknego.

Idziemy wybierać pokój. Po obejrzeniu wszystkich dwóch na podstawie burzliwej dyskusji wybieramy pokój nr 2. Wybór był trudny bo w jednym z pokojów stały zapasy piwa ze "sklepu", co było w drugim zobaczcie sami.
15948
15949
Niestety musiałem przyznać rację Sławkowi, że nie wypada ucinać misiakowi pazura żeby zrobić sobie naszyjnik:D Mogli by policzyć i wylądowalibyśmy na podłodze w drugim pokoju..

Kupujemy piwo i walimy "na miasto" w nadziei gorącego powitania i integracji. Nikt nie chce się napić, twierdzą że Gruzini nie piją. Pije z nami tylko jeden starszy człowiek, który jak się okazuje cały rok pracuje w instytucie w Moskwie ale urodził się w Omalo i co roku przyjeżdża na miesięczne wakacje w rodzinne strony.

Opowiada nam co nieco o wiosce. Omalo jest wioską, która z powodu srogiej zimy jest odcięta od świata pomiędzy listopadem a kwietniem (pewno mniej więcej).. W tym czasie we wiosce pozostaje część ludzi, natomiast reszta spędza bydło na niższe tereny.

Kończymy piwko i idziemy spać. Z ilości wrażeń ciężko zasnąć. Na taką Gruzję czekałem. Przejechanie drogi o długości 70km zajęło nam około 5 godzin. Dopiero wieczorem okazuje się, że przez większość drogi ja myślałem o tym, po co broniłem dyplomu skoro mam gdzieś spikować, Sławek zastanawiał się co będzie ze wszystkimi kredytami:D A następnego dnia mamy wracać tą samą drogą..

Sławekk

05.11.2010, 10:01

Wyprzedzając fakty .

Zaczeła się najbardziej emocjonująca część wyjazdu . Góryki i długie szutry .

cNz6polQYuc

7Greg

05.11.2010, 10:40

:Thumbs_Up:

:Thumbs_Up:

miroslaw123

05.11.2010, 11:22

"Piękne okoliczności przyrody...":D

Jarek

05.11.2010, 11:44

Jaru...:):)- to w końcu kto się spierd...ł, Sławek, czy koń turysty???:):):)
- super wyjazd, gratulazione!
pzdr:)

JARU

05.11.2010, 12:08

no widzisz było jeszcze inaczej, spier..lił się turysta i nie ze Sławka ale ze swojego konia;) będzie opis w kolejnych odcinkach.

JARU

05.11.2010, 17:19

dobra, inaczej się nie da. Wracamy tą samą drogą..

Tym razem pogoda dopisała i całą drogę zajmuje nam podziwianie widoków. Takie widoki przyciągnęły mnie do Gruzji, przede wszystkim otaczająca wszystko zieleń..

okolice Omalo:
16019
16020

Omalo
16021

16022
16023
16024

Przerwa przed podjazdem na przełęcz:
16027

O stylu jazdy i prędkościach przelotowych Gruzinów może świadczyć taki widok:
16026
16025
Oklejono;)
16028
Jak już mówimy o stylu jazdy.. Ogólnie mówiąc w Gruzji nadużywa się klaksonu, ba nie trąbisz nie jedziesz:D Zauważyliśmy, że jedyne co potrzebne do szczęścia w samochodzie to sprawny klakson i przyciemnione szyby. Auto może nie mieć szyb, świateł, może mieć kierownice po prawej stronie - to nie problem.

Podczas naszego wyjazdu Gruzini potrafili być na tyle uprzejmi, że pozdrawiali nas klaksonami w trakcie wyprzedzania nas na zakrętach. W takich wypadkach było to niezbyt przyjemne.

No i podjazd na przełęcz od mniej stromej strony (w tle wysoki Kaukaz):
16030
16031
16029
16032

I zjazd po bardziej stromym zboczu (niższych półek prawie nie widać):
16033
16034

16035

trawersy:
16036
16037
16038
16039

Pszczelarze przy wlocie do doliny
16041

Droga męcząca, przejechana na 1 i 2 biegu, w moim wypadu ponad 5godzin pełnego skupienia. Nawroty na tyle ciasne i strome, że ciężko sobie wyobrazić jak nawracają samochodami, zawijasy oczywiście niezabezpieczone.. Sławek podsumował, że samochodem z rodziną by się nie odważył:D

jackmd

07.11.2010, 22:27

Jedno pytanie, jak kręciłeś filmy, prowadząc moto jedną ręką??????

Sławekk

07.11.2010, 23:50

no nie polecam !

W kapadocji po ostrej glebie obiecałem sobie , że już tego robić nie będę :) . To złe przyzwyczajenie .

Technicznie to kwestia wprawy . Z włączonym telefonem wciskam sprzegło , a potem ten fragment usuwam .
Z aparatem wiszącym na szyi jest podobnie .

JARU

09.11.2010, 16:13

Gruzińska droga wojenna - stały punkt programu wycieczek do Gruzji. My jedziemy z nadzieją, że może uda się przejechać na stronę rosyjską..

Przed samą drogą wojenną robimy fotki i okazuje się, że Sławkowa opona po przejechaniu 1300 km wygląda nieciekawie..
16245

16246
16247

16249

Była niedziela i wulkanizator wyjechał do rodziny, może to i lepiej? (Sławek modli się przed oponą)
16248

wjeżdżamy pod kościół w Kazbegi
16250
16251
16252
suszarka:
16254
16253

Cały dzień towarzyszą nam chmury, a w wyższych partiach drogi wojennej jest zimno.

Końcówka drogi w pobliżu granicy.
16255
16256
Mimo długich pertraktacji i rozmowie z naczelnikiem przejścia granicznego Panowie odsyłają nas s powrotem.

16257
16258
W drodze powrotnej na tysięcznej albo i milionowej dziurze zauważam, że czacha coś za mocno lata na boki.
16259
Robimy krótki postój i na serwisie zauważamy, że oba stelaże w Afrykach są z kiepskim stanie z tym, że mój całkowicie się odłamał. Po zabezpieczeniu stelaża w technologii rejli ruszamy dalej.

16260

Zrobiło się ciemno i jak zwykle nie mamy gdzie nocować. Duża, ciemna terenówka najpierw lutuje światłami jadąc za nami po czym wyprzedza nas, włącza awaryjne i pokazuje żeby zjechać na pobocze. Ma dziwną, niebieską tablicę rej. więc zatrzymuje się przy przednich drzwiach tak żeby w razie czego szybko się ulotnić. Za nami staje jeszcze jedna - biała terenówka. Z jednego z samochodów wysiada kobita, jak się okazuje Polka.
W ten sposób zostajemy zaproszeni na nocleg do domu Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej.
16261
16262
16263

Z tego co skumaliśmy Misja Obserwacyjna polega na wożeniu się wypasionymi samochodami typu Nissan Pathfinder, Toyota Land Cruiser i pilnowaniu czy w strefie przygranicznej nie ma ruchów wojsk. Dodatkowo Misjonarze zajmują się pomocą humanitarną dla przesiedleńców. W związku z nieuregulowaną sytuacją w Gruzji ludzie przesiedleni z Osetii i Abchazji nie mają statusu uchodźcy ponieważ znajdują się cały czas w obrębie jednego państwa.
Ludzie potrafią siedzieć już od lat 90-tych i czekać na lepsze czasy, wegetując.

Tego samego wieczoru pokazujemy im swoje dalsze plany. Stanowczo odradzają nam przejazd do Rosji przez Abchazję.

JARU

12.11.2010, 18:04

16384

Ruszamy na podbój Swanetii.

Całkiem nieźle wyglądający obóz przesiedleńców w drodze do Gori
16386

W Gori znajdujemy dla Sławka wulkanizatora przez duże W. Fachowiec nie podejmuje się reanimacji rozwalonej opony więc pozostaje założenie s powrotem zajechanej Sahary. W czasie gdy pilnuje motorów w zakładzie rozgrywa się prawdziwy dramat. Łyżki jakimi dysponują wulkanizatorzy wielkością dorównują wzrostowi dziesięcioletniego dziecka.. Jak się można domyśleć dla fachowców gruzińskich "cel uświęca środki". Tak czy siak opona zmieniona za darmo (nie licząc Sławkowych nerwów).

W Gori odwiedzamy dom jednego z najsławniejszych Gruzinów (obok Gregorija Saakaszwilego). Swoją drogą inaczej sobie wyobrażałem dom Iosifa Wissarionowicza Dżugaszwilego ale fakt, że urodził się w takim kurniku wiele wyjaśnia..

Widoczne miejsce po pomniku, który usunięto 2miesiące przed naszym wyjazdem. W tym miejscu ma niedługo stanąć pomnik ofiar nalotów z 2008 roku.
16387

Kurnik został przeniesiony z obrzeży miasta do samego centrum. Postawiono go pod "wiatą", a obok powstało muzeum, które olaliśmy.
16388

Kurnik z bliska
16389

nie wszystkie pomniki zostały usunięte.
16390

W mieście Kutaisi lekko się pogubiliśmy ale nieocenieni Kutaisianie wskazali nam właściwy kierunek i jedziemy dalej w stronę Swanetii.
16391
16392
16393

Drugiego dnia dobra droga się kończy za to zaczynają się widoki.
16395

Za każdym razem bliskość wioski jest zapowiadana przez stada zwierząt wędrujących po drogach.
16396
Świnie w przeciwieństwie do krów są bardzo uprzejme i zwiewają na boki ustępując drogi.

Kto mi powie dlaczego krowy najbardziej lubią przesiadywać na mostach i na zakrętach na środku drogi?
16399
Trąbienie, krzyki, ryk silnika - takimi błahostkami żadna krowa nie zawraca sobie głowy..

16397
16398

JARU

12.11.2010, 18:19

Budowa mostu nad potokiem, konwój turystów w samochodach z wypożyczalni.
16405

16415
16416

16408

Niekiedy droga składała się z samych wielkich luźnych kamieni, czasu na zdjęcia nie było. Mijamy parę na rowerach, jestem pełen podziwu bo sam się nieźle spociłem samym kręceniem manetką..

Nie ma czego komentować, nareszcie pogoda nam dopisała i jest bosko..
16409

16410
16417
16411
16412
16413

matjas

12.11.2010, 20:09

czytam i czytam i bardzo mi się podoba. dawaj dalej Jaru! ładnie pisane i ładne foty. okolica prześlicznościowa.

matjas

RAFWRO

12.11.2010, 23:23

Chłopaki nie zdawałem sobie sprawy, że zapuszczacie się w tak piękne regiony. Fajnie napisane i sfotografowane

Ron

13.11.2010, 19:19

cos niesamowitego. watek sie niezle rozkrecil, na poczatku wialo nuda, a teraz ciezko sie oderwac!
wiecej!

danek-dr

14.11.2010, 10:31

Pięknie panowie, pięknie!

JARU

15.11.2010, 17:30

O dojechaniu do Swanetii informują nas pojawiające się na horyzoncie słynne wieże z kamienia.

Czym są wieże z kamienia? O tym i o kulturze Kaukazu można poczytać w książce Wojciecha Jagielskiego "Wieże z kamienia". Książka co prawda opowiada o Czeczenii ale myślę, że spokojnie można czerpać z niej informacje na temat kultury i życia Kaukazu (szczerze mówiąc tak szczegółowy reportaż, że miejscami mnie mocno męczył). Reportaż może być subiektywny ale informacje pochodzą z pierwszej ręki ponieważ Wojciechowski spotykał się m.in. z Szamilem Basajewem czy Asłanem Maschadowem.
16474

Zaglądamy w każdy zakątek Swanetii
16475

16476

uczestnicy we własnych osobach
16477
16478

Dalszy przejazd motocyklami był niemożliwy więc z zakątka wracamy na "główną drogę". Po deszczach większość dróg w Gruzji potrafi być nieprzejezdna, pozasypywana przez osuwiska z kamieni. Wtedy pozostaje tylko czekanie na spychacz..

16479

16480
kąpiel świni w błocie zobaczyłem po raz pierwszy:bow:
16481

Jeden z pierwszych razy kiedy na wyjeździe więcej czasu zajmuje nam rozglądanie się i robienie zdjęć od samej jazdy.
Kolejny raz oglądam się za siebie:
16482

"Wieże z kamienia zaczęto budować na Kaukazie, by służyły za schronienie kupieckim karawanom. Potem zmieniły się w siedziby kaukaskich górali, z czasem stając się symbolem ich tożsamości, łącznikiem między przeszłością i dniem dzisiejszym, zawołaniem bojowym, mityczną oazą, pozwalającą odnajdywać wiarę w przyszłość i dumę z własnej odmienności[...]" W. Jagielski
16483
16484
16485
16486

Sławekk

16.11.2010, 09:12

Od siebie :
Po Mitasie Dakarze oczekiwałem więcej .
Specjalnie go nie katowałem , a widok po trzech dniach od założenia go na felgę przeraził . Długie cięcia do dętki :Sarcastic: .

p.s
może to obcy :)

JARU

16.11.2010, 17:20

wyjeżdżając ze Swanetii na dobre żegnamy się z wysokim Kaukazem. W tym miejscu przyda się ballada Bułata Okudżawy, w którego żyłach płynęła gruzińska krew;)

T5WYQc5KwSY

16518
16519
16520

A tu już dolina w pobliżu Mestii
16521

16523
16522
Tak się wygląda po jeździe jeden za drugim na szutrach
16524
16526

Za Mestią, w stronę Zugdidi czeka nas jeszcze długa, paskudna, dziurawa droga. Dziur jest tyle, że nie ma sposobu na ich omijanie. Cały czas niemiłosiernie przeklinając wpatruje się w piękne widoki i mój biedny, po raz kolejny pękający stelaż.
16525

16527

Zajeżdżamy w nocy do Poti sprawdzić prom na Ukrainę. O promie nikt nic nie wie.. W środku nocy stoimy na mieście i Sławek jak zwykle walczy z nawigacją. Z pomocą o dziwo przychodzi nam policjant, który najpierw wypytuje nas co tu robimy, a gdy odpowiadamy, że szukamy miejsca na namiot:D dzwoni do kogoś i każe jechać za sobą. Tak więc w asyście radiowozu na sygnale przejeżdżamy przez miasto. Po 15 minutach dojeżdżamy nad jeziorko na kompletnym odludziu. Policjant zapytał się czy nam się podoba i powiedział, że jeśli byśmy czegokolwiek potrzebowali to żeby dzwonić na policję i oni w 2minuty do nas przyjadą. Jestem w szoku:D

Na drugi dzień w strugach deszczu dojechaliśmy jeszcze raz do Poti i dowiedzieliśmy się, że prom jest remontowany.

Palmy przed portem w Batumi. Na prom w Batumi trzeba czekać przez 4dni. Stwierdziliśmy, że za 4dni to w Polsze będziemy i postanawiamy wracać na kołach.
16528

RAFWRO

16.11.2010, 23:48

Sławek, reklamowałeś tego majtasa?

Sławekk

17.11.2010, 08:47

No nie :Sarcastic: , paragonu raczej nie znajdę :(

nooo.... ale właśnie napisałem do Huberta i zoboaczymy co On na to .

podos

17.11.2010, 11:09

A on jest przecięty czy pęknięty?

Sławekk

17.11.2010, 11:33

:confused: Myślę , że to cięcia - i pewnie to wina kierowcy albo poprostu pech .
Wygląda to jednak dość dziwnie . Długie głębokie cięcie , a dętka w tym miejscu bez jakiegokolwiek śladu otarcia czy kontaktu .

Drugie cięcie jest dłuższe i gdyby było głębsze opona rozleciała by się .

Przyznam się , że przejechałem na tym drogę wojenną w obie strony :mad:
Dopiero w Gori ze względów bezpieczeństwa dałem za wygraną .

Ciekaw jestem opini fachowca . Wiedza przyda się w przyszłości .

podos

17.11.2010, 11:39

moja tak wygladała po Maroko, a tam trochę kamieni i skał było. Praktycznie nówka

16564

sambor1965

17.11.2010, 11:49

Wziąłem tę podosową oponę na drugie jej Maroko. Troche jej zeszło, ale trzecie też objedzie. Od dwóch sezonów jezdżę po Azji na Dakarze i mam o niej bardzo dobrą opinię. Bardzo trwała i świetna na kamienie. W piasku faktycznie trochę się kopie. A na śliskim strach dotykać tylnego hamulca. Przodu nie używałem nigdy, ale źle słyszałem...

podos

17.11.2010, 11:52

Sławekk

17.11.2010, 11:59

Jeszcze polata :at:

O oponki tak czy siak trza dbać :) jak się jest daleko od domku .
.....i o MITASA DAKARA również .

A ta oponka wyprowadziła nas ( mnie) z równowagi na tyle że darowaliśmy sobie wyprawę po trofeum szanownego Lewara - pozdrawiam .

Lewar

17.11.2010, 16:10

Jeszcze pola :at:

ŁO oponki tak czy siak trza dbać :) jak się jest daleko od domku .
I o MITASA DAKARA również .

A ta oponka wyprowadziła nas ( mnie)z równowagi na tyle że darowaliśmy sobie wyprawę po trofeum szanownego Lewara - pozdrawiam .

Nawet nie będę udawał, że mnie ta wiadomość zmartwiła:)

Pirania

19.11.2010, 06:54

Panowie,
wracając do Waszego wypadu, ile zajęło Wam to czasu, może jakieś orientacyjne koszty?

JARU

19.11.2010, 10:57

przejechaliśmy w 19 dni co było zdecydowanie złym pomysłem ale to była pierwszy tak daleki wyjazd i sporo jeszcze się trzeba nauczyć. Na samym wyjeździe wydaliśmy po 3800zł na łepka. Oczywiście większość na paliwo.

henry

22.11.2010, 22:38

Cześć:)
Super wyprawa, tylko pakować się i w drogę.
W związku z tym, że planuję Gruzję w przyszłym roku, mam kilka pytań, jeśli można.
- wizy do Gruzji trzeba nabyć u nas, czy można na granicy (myślę dojechać tam od północy lub wschodu) ?
- to samo do Armenii ?
- jak z kasą, co zabrać: $, euro, PLN, gdzie wymieniać (karta raczej się nie przyda) ?
-widzę, że kostka raczej jest konieczna, czy może da się przelecieć na Shiracach ?
- jak z benzyną, nie ma problemu z tankowaniem, czy lepiej mieć kanisterek ?
- namiot można rozbić gdziekolwiek, czy może być problem ?
Lecę Trampim.

Hej

Sławekk

23.11.2010, 09:43

ad. 1 - Polacy nie potrzebują wizy do Gruzji . Od północy (Rosji) nie wjedziesz , od wschody (Azerbejdzan) wjedziesz .

ad. 2 - Wizę do Armenii kupujesz na przejściu granicznym ... coś ok. 15 euro

ad. 3 - z kasą obojętnie , wymienisz w większym mieście (bank , kantor)
Kartą na każdej większej stacji zapłacisz . W Armenii też .
Trzeba znać PIN karty - przydaje się .

ad. 4 - na Shiracach dasz radę . Błota raczej mało .

ad. 5 - Jeśli jedziesz w góry kanister zabieraj . Odległości nie są duże ,
ale jazda na niskich biegach zwiększa spalanie . Wychodziło raczej
na styyyyk. To , że jest tam stacja paliw nie zawsze oznacza ,
że jest w niej paliwo .

ad. 6 - Namiot rozbijasz gdziekolwiek . Przy Morzu Czarnym w zasadzie
bez ograniczeń , wystarczy rozsądek .
Uważaj na żmije w krzakach , Gruzini przestrzegali przed nimi .
My nie widzieliśmy żadnej .
Nas nocą w Poti policja na kogutach
poprowadziła przez miasto na pole namiotowe . Tam policjanci tak
śmigają . Pomagają i raczej nie wnikają .

ad. 7 - Trampki też wpuszczają ;):)

Powodzenia

wojtalski

23.11.2010, 09:48

- do Gruzji nie ma wiz
- do Armenii załatwiasz na granicy, tak samo do Turcji - dodatkowo chcieli od nas deklaracji, którędy wyjedziemy z Gruzji (do Armenii, a później także z Gruzji - promem)
- jako waluta chyba lepiej sprawdzają się "zielone", z euro też nie będzie problemu
- z karty można korzystać bez problemu (w większych miastach oczywiście) - w bankomatach standardowa prowizja ok. 10 zł
- opony w zależności gdzie chcesz wjeżdżać - my jechaliśmy na Saharach i to był dobry wybór
- z benzyną nie ma raczej problemów - jeśli już to trzeba zlokalizować która jest bezołowiową

Heh... spóźniony o 5 min

Sławekk

23.11.2010, 09:51

- do Gruzji nie ma wiz
- do Armenii załatwiasz na granicy, tak samo do Turcji - dodatkowo chcieli od nas deklaracji, którędy wyjedziemy z Gruzji (do Armenii, a później także z Gruzji - promem)
- jako waluta chyba lepiej sprawdzają się "zielone", z euro też nie będzie problemu
- z karty można korzystać bez problemu (w większych miastach oczywiście) - standardowa prowizja ok. 10 zł
- opony w zależności gdzie chcesz wjeżdżać - my jechaliśmy na Saharach i to był dobry wybór
- z benzyną nie ma raczej problemów - jeśli już to trzeba zlokalizować która jest bezołowiową

Heh... spóźniony o 5 min

Kidy byliście i czy będzie możliwość zobaczenia / poczytania

wojtalski

23.11.2010, 09:57

Zobaczenia --> http://picasaweb.google.com/wojtalski/GruzjaIArmenia2007#
2007 rok

henry

23.11.2010, 22:03

Dzięki chłopaki za info. Jeżeli będę miał jeszcze jakieś wątpliwości, pozwolę sobie zawrócić Wam głowę.
Hej:Thumbs_Up:

jackmd

23.11.2010, 22:35

A może skończycie relację...jak z tym powrotem w 4 dni, udało się?

JARU

24.11.2010, 17:12

jutro postaram się znaleźć chwilę to dopiszę co się dalej działo.. ;)

JARU

25.11.2010, 18:36

Powrót do Polski zaczął się z samego rana w Poti, a pierwszy nocleg zaliczyliśmy około 3 w nocy w środkowej części Turcji.

przerwa na kebab 2 w nocy, szczęśliwy Sławomir
16974
16975

Kolejnego dnia kończymy jechać Turcję i po raz pierwszy w czasie wyjazdu brakuje nam paliwa. Paliwa zabrakło na słynnym odcinku autostrady z Istambułu do Bułgarii. Podobny los spotkał tam kolegę Beddiego. A z nami było tak: jako, że serca pękały w trakcie każdego tankowania w Turcji, gdzie paliwo kosztowało nawet 7.2 zł/l staraliśmy się dojechać na styk do Bułgarii..

I tak w pewnym momencie na autostradzie moja afryka odmówiła posłuszeństwa i zgasła. Na szczęście wiozłem ze sobą kanister napełniony jeszcze w Gruzji (na wszelki wypadek;)) zalałem połowę i w momencie gdy się pakowałem na horyzoncie pojawił się Sławek, który wracał po mnie pod prąd pasem awaryjnym. Po krótkiej wymianie słów i niedowierzaniu ze strony mojego kompana ("jak mogło ci się skończyć paliwo??") ruszyliśmy dalej. Sławek zapier.. a ja z szelmowskim uśmiechem na twarzy pyrkałem za nim i czekałem na ten moment, który musiał niebawem nadejść.. Długo nie czekałem, po 3minutach zatrzymuje się na pasie awaryjnym za Sławkiem - "No to daj ten kanister":D zemsta byłą słodka:D

Jako, że w Turcji po raz kolejny pęka mi stelaż po wjeździe do Bułgarii szukaliśmy spawacza. Znalazł się niebawem i na swojej maszynie w kapciach, chuście na głowie i fajce w gębie zaprowadził nas do swojego warsztatu:
16976
16977
16978

Nocujemy w all inclusive w Bułgarii:
16979

Następnego dnia zażywamy prysznica na poboczu ekspresówki przy wyjeździe z Belgradu:
16980

Po ożywiającej kąpieli jedziemy dalej, w okolicach Bratysławy ładujemy się w potężną burzę. Deszcz wali tak mocno, że nic nie widać. Przez 10min stoję pod wiaduktem ale deszcz nie przechodzi a pada tak mocno, że nawet samochody zatrzymują się na poboczu.. Sławka dawno zgubiłem więc postanawiam zebrać siły i w tempie ok. 20km/h dotaczam się pod wiatę przejścia granicznego między Węgrami a Słowacją. Tam czekamy kolejne 30min i jako, że wiatr targa postanawiamy dojechać do najbliższej stacji.

Podjeżdżamy na stację a tam tańce i hulanki, mną rzuca z zimna a ludzie wysiadają z aut w krótkich spodenkach, kupują red bulle i jadą dalej.. Wchodzimy do środka, woda cieknie z ubrań tak, że pod nami robią się dwie duże kałuże. Na dodatek w środku wcale nie jest cieplej bo włączona jest klimatyzacja. Kawy ani herbaty nie da się kupić bo maszyna jest zepsuta.. :vis: Proszę o najcieplejsze co mają i dostajemy po dwa marne kawałki zaledwie letniej pizzy.. :bow:

Jedziemy całą noc:rules: i nad ranem dojeżdżamy do Czech, gdzie się gubimy. Sławek krzyczy na nawigacje:D okazuje się, że mamy ustawiony typ trasy "poszukiwacze skarbów" i nawet, kiedy zaznacza się drugi koniec ulicy trasa opracowana przez gps okrąża całe miasto i osiedla.. obłęd. Bez najmniejszego problemu można po znakach dojechać z samej Gruzji do Czech ale Czechy to już inna bajka.. O tym każdy z nas wie:D

i tak do domu w strugach deszczu dojechaliśmy około godziny 10 czwartego dnia od wyjechania z Gruzji.. :at:

Misza

25.11.2010, 19:28

Yo, paliwko w turcji... ja wyjeżdzając stamtąd zalałem za Istambułem 0.75 litra (słownie: siódemeczke) paliwa i skończyło mi się tak, że udało mi się siłą rozpędu doturlać do pasa niczyjego :D. Na szczęście parę metrów za przejściem bułgarskim była stacja... Inna sprawa, że pieniędzy miałem zaledwie na pół litra, ale wlewacz się zlitowął i skapnął troszkę więcej :).

Nie ma to jak takie punkowe podróżowanie... podoba mi się :)

Neno

26.11.2010, 15:47

Hehe, widzę , że nie tylko ja miałem problemy z paliwem na tej trasie. Super relacja, a zdjęcia zachęciły do podobnego wyjazdu.
Brawo Panowie !

calgon

10.02.2011, 22:49

no szacun chłopaki.Miałem cos innego teraz robic w domu i skonczylo sie jak zwykle!:-)

henry

13.02.2011, 20:09

Chłopaki, czy ma ktoś jakieś sprawdzone informacje na temat możliwości wjazdu do Gruzji z Azerbejdżanu, czy ktoś zaliczył może ten kierunek ?
Szukam również informacji dotyczących przepraw promowych z Kerczu do Gruzji, ewentualnie z Noworasijska (Rosja) do Gruzji.

Hej

Ronin

18.02.2011, 14:57

fajnie się czytało ;)
dzięki :)

fireman

20.02.2011, 10:58

Bardzo fajna relacja !! Z humorem masą cennych informacji i pięknymi zdjęciami.

W tym roku zamierzam przejechać identyczny trasę tylko że jadąc z bliskiego wschodu.

Czy te przełęcze i drogi (omalo, droga wojenna i trasa na północ z Katuisi ) są przejezdne w połowie maja ?? Z tego co widziałem po Waszej relacji w niektórych miejscach jest jeszcze śnieg i "lodowiec".

Dodam jeszcze że szukam chętnej osoby na podobny wypad. Może ktoś się pisze ? Jadę GS 1200 tak więc towarzysz będzie musiał zabrać ze sobą linkę do holowania :P.

Bartek Bogdanowicz
692 397 943
gg 4999419
mail b4rt3k@op.pl

JARU

20.02.2011, 20:11

Dzięki wielkie!

w połowie maja już powinny być przejezdne, jeśli chodzi o Omalo to miejscowi mówili, że jest odcięte od świata do marca albo kwietnia. Nie oznacza to, że nie będzie śniegu ;)